بِرلوسْکونی، سیلویو (۱۹۳۶)(Berlusconi, Silvio)
بِرلوسْکونی، سیلویو
کارآفرین و سیاستمدار راست میانه رو ایتالیایی، از مارس تا دسامبر ۱۹۹۴ و از مه ۲۰۰۱ نخست وزیر آن کشور. پس از ایجاد یک امپراتوری فوق العاده سودآور تجاری به نام فین اینوست، گروه فشار خود را در میلان، به نام فورتسا ایتالیا، به حزبی سیاسی تبدیل کرد و در مبارزات انتخاباتی سراسری مارس ۱۹۹۴ به میدان آمد و در مقام رهبر ائتلافی دست راستی به پیروزی رسید. اما خیلی زود، پس از طرح ادعاهایی مبنی بر وجود فساد در معاملات تجاری اش، از مقام خود کناره گرفت و در دسامبر ۱۹۹۵ به جرم رشوه خواری به شانزده ماه زندان محکوم شد. در ۲۰۰۱، بار دیگر رهبری ائتلافی دست راستی را عهده دار شد و در هر دو مجلس سفلا و علیای پارلمان اکثریت کرسی ها را به دست آورد. برلوسکونی وعده داد که برای احیای اقتصاد از مالیات ها بکاهد. او طی مدتی اندک موقعیت خود را در مقام یکی از کارآفرینان بزرگ ایتالیا تثبیت کرد و فعالیت خود را از ساختمان سازی به عرصۀ رادیو و تلویزیون، فیلم و سینما گسترش داد. در ۱۹۹۴ و نیز در ۲۰۰۱، با اتحاد با مجمع شمالی، که خواهان جدایی شمال ثروتمند ایتالیا از جنوب فقیر بود، و اتحاد ملی، که جانشین حزب فاشیست بنیتو موسولینی بود، در انتخابات به پیروزی رسید. برلوسکونی در ۱۹۸۶ یکی از بزرگ ترین باشگاه های فوتبال ایتالیا به نام آ ث میلان و در ۱۹۸۸، لا استاندا، بزرگ ترین فروشگاه آن کشور، را خرید. در آوریل ۱۹۹۶، ائتلاف دست راستی قطب آزادی را در انتخابات سراسری رهبری کرد که موفقیتی در پی نداشت. در فوریۀ ۱۹۹۸، از اتهام فرار از پرداخت مالیات و در ژوئن ۲۰۰۰، از اتهام رشوه دادن به قضات در ۱۹۸۵ برای تأیید فروش یک گروه دولتی تولید مواد غذایی تبرئه شد.
بِرلوسْکونی، سیلویو
کارآفرین و سیاستمدار راست میانه رو ایتالیایی، از مارس تا دسامبر ۱۹۹۴ و از مه ۲۰۰۱ نخست وزیر آن کشور. پس از ایجاد یک امپراتوری فوق العاده سودآور تجاری به نام فین اینوست، گروه فشار خود را در میلان، به نام فورتسا ایتالیا، به حزبی سیاسی تبدیل کرد و در مبارزات انتخاباتی سراسری مارس ۱۹۹۴ به میدان آمد و در مقام رهبر ائتلافی دست راستی به پیروزی رسید. اما خیلی زود، پس از طرح ادعاهایی مبنی بر وجود فساد در معاملات تجاری اش، از مقام خود کناره گرفت و در دسامبر ۱۹۹۵ به جرم رشوه خواری به شانزده ماه زندان محکوم شد. در ۲۰۰۱، بار دیگر رهبری ائتلافی دست راستی را عهده دار شد و در هر دو مجلس سفلا و علیای پارلمان اکثریت کرسی ها را به دست آورد. برلوسکونی وعده داد که برای احیای اقتصاد از مالیات ها بکاهد. او طی مدتی اندک موقعیت خود را در مقام یکی از کارآفرینان بزرگ ایتالیا تثبیت کرد و فعالیت خود را از ساختمان سازی به عرصۀ رادیو و تلویزیون، فیلم و سینما گسترش داد. در ۱۹۹۴ و نیز در ۲۰۰۱، با اتحاد با مجمع شمالی، که خواهان جدایی شمال ثروتمند ایتالیا از جنوب فقیر بود، و اتحاد ملی، که جانشین حزب فاشیست بنیتو موسولینی بود، در انتخابات به پیروزی رسید. برلوسکونی در ۱۹۸۶ یکی از بزرگ ترین باشگاه های فوتبال ایتالیا به نام آ ث میلان و در ۱۹۸۸، لا استاندا، بزرگ ترین فروشگاه آن کشور، را خرید. در آوریل ۱۹۹۶، ائتلاف دست راستی قطب آزادی را در انتخابات سراسری رهبری کرد که موفقیتی در پی نداشت. در فوریۀ ۱۹۹۸، از اتهام فرار از پرداخت مالیات و در ژوئن ۲۰۰۰، از اتهام رشوه دادن به قضات در ۱۹۸۵ برای تأیید فروش یک گروه دولتی تولید مواد غذایی تبرئه شد.
wikijoo: برلوسکونی،_سیلویو_(۱۹۳۶)