بُرقو ابزاری است برای بزرگ تر کردن یا
گرد کردن سوراخ های ایجادشده با مته.
برقوها می توانند توپر باشند و در ابزارگیر نصب شوند یا توخالی باشند و روی
دُرن سوار شوند. برقوها ممکن است از نوع پهلوتراش یا نوک تراش باشند.
برقوها
خیاره ها ( شیارها ) ی طولی مستقیم یا مارپیچی و دندانه های مجزا روی ساقه ی مخروطی یا
استوانه ای دارند.
به گشاد کردن یا بزرگ کردن سوراخ قطعات فلزی با برقو، برقوکاری گفته می شود.
یک برقوی دستی تنظیم پذیر در محدوده ای کوچک برای نمونه از ۱۳٬۵ تا ۱۵٬۵ میلی متر قابل تنظیم است.
برقو از سه قسمت تشکیل شده است: بدنه، دم، لبه های برنده. برقو را می توان با دست یا با
دریل چرخانید. در صورتی که با دریل به کار گرفته شود سرعت آن نباید بیشتر از RPM ۵۰ باشد. برقوها از فولاد سخت ساخته می شوند و لازم است در جعبه های چوبی دیواره دار نگهداری شوند تا به یکدیگر اصابت نکنند.
برقوها از دید خیاره ها به سه نوع مارپیچ، مستقیم و تنظیم پذیر تقسیم می شوند.
به طور کل گونه های برقو عبارتند از:
• برقوی الماسی
• برقوی بازشو
• برقوی تنظیم پذیر
• برقوی توخالی
• برقوی جدارتراش
• برقوی خیاره دار
• برقوی دستی
• برقوی دنباله دار
• برقوی گشادکُن
• برقوی ماشینیبرقوی دستی قابل تنظیم
• برقوی ماشینی بازشو
• برقوی ماشینی خیاره دار
• برقوی ماشینی سنگین
• برقوی ماشینی گلبرگی
• برقوی مخروطی
• برقوی مخروطی مورس
برقوی مارپیچی براده برداری بهتر و ملایم تری انجام می دهد و کمتر قلاب می کند. برقوهای ثابت به اندازه دقیق و استاندارد وجود دارد. برقوهای تنظیم پذیر را باید با دقت زیاد بکار برد و قبل از برقوکاری به وسیله
میکرومتر قطر تیغه ها را اندازه گرفت.
هندسه سوراخی که در فلز توسط
مته پیچشی حفر شده است ممکن است به اندازه کافی دقیق نباشد ( به اندازه کافی به یک استوانه واقعی با قطر دقیق مشخص نزدیک است ) و ممکن است سطح صاف مورد نیاز برای کاربردهای مهندسی خاص را نداشته باشد. اگرچه مته های پیچشی مدرن در بسیاری از موارد می توانند عملکرد عالی داشته باشند - معمولاً سوراخ هایی با دقت کافی برای بیشتر کاربردها ایجاد می کنند - گاهی اوقات سخت گیری الزامات مربوط به هندسه مستلزم عملیات تراشکاری کوچک برای افزایش دقت است. به تفاوت برنامه ریزی شده بین قطر مته و قطر برقو تغییر مجاز می گویند. ( این امکان حذف مقدار کمی از مواد را فراهم می کند. ) مقدار مجاز برای مواد نرم کمتر از 0. 2 میلی متر ( 0. 008 اینچ ) و برای مواد سخت کمتر از 0. 13 میلی متر ( 0. 005 اینچ ) باید باشد. توزیعات بزرگتر می تواند به دستگاه برقو آسیب برساند. سوراخ حفر شده نباید بیش از 5 درصد قطر حفاری شده بزرگ شود. حفاری و به دنبال آن برقوزنی معمولاً هندسه سوراخ نهایی را ایجاد می کند که تا حد امکان به مقدار نظری نزدیک است. ( دیگر روش های ایجاد حفره که در شرایط خاص به مقدار نظری نزدیک تر می شوند، حفاری و سنگ زنی استوانه ای داخلی هستند. )