برقه

[ویکی فقه] بَرقَه، نامی که نویسندگان عرب به شهر مَرج کنونی، و نیز ناحیه ای که این شهر در آن قرار دارد، یعنی سیرنائیک، داده اند.
شبه جزیره وسیع افریقایی است میان خلیج های بُمبَه و سِرت بزرگ، که مَرمَریک در مشرق آن و صحرای شرقی لیبی در جنوب آن واقع شده است.

[ویکی الکتاب] معنی بَرْقِهِ: درخشش-برقش
ریشه کلمه:
برق (۱۰ بار)
ه (۳۵۷۶ بار)

بَرقه نام دیگر سیرنه به ناحیهٔ ساحلی شرقی لیبی گفته می شود. در زبان های اروپایی به این ناحیه «سیرنائیک» یا «کورنائیک» می گویند. این منطقه در عهد باستان به پناپولیس نیز معروف بوده و از همین روست که در برخی منابع اسلامی نام این منطقه انطابلس یا بنطابلس نیز ثبت شده است.

بَرْقه
بَرْقه
شهر و ناحیه ای در لیبی، در ۹۷کیلومتری شمال شرقی بنغازی. شهر برقه یا بارکا بخشی از پنتاپولیس در سیوینیک ۵۵۰ سال پ م احداث شد و مرکز پناهندگان یونانی بود. در ۵۱۲م به تصرف ایرانیان درآمد و از قدرت آن کاسته شد، با آمدن مسلمانان رونقی دوباره یافت. در قرن ۱۳ق/۱۹م شهر جدید برقه در کنار شهر قدیم شکل گرفت. سیطرۀ ایتالیا بر برقه با جنگ های شدیدی که با رهبران محلی چون عمرمختار کردند امکان پذیر شد و در این دوره تسلط ایتالیا مشتمل بر دو کرسی بنغازی و ارنه بود که بعدها به یک کرسی تبدیل شد. در برقه خرابه های شهری باستانی یونانی و رومی وجود دارد. برقه یکی از مراکز مهم و فرهنگی ـ هنری یونان بود و ازجمله دانشمندان قدیم آن جا از کالیماخوس (شاعر و منتقد) و اراتستن (جغرافی دان) نام برده اند. دانشمندان مسلمان بسیاری از برقه، برخاسته یا منسوب به آن جا بوده اند.نام کنونی آن المَرْج است.