بُرقَعی، محمّدباقر (قم ۱۳۰۶ش- قم ۱۳۹۴ش)
ادیب و پژوهشگر ایرانی. پس از به پایان رساندن تحصیلات دوره های ابتدایی و متوسطه، در حوزۀ علمیۀ قم به تحصیل علوم قدیمه پرداخت. سپس در ۱۳۲۵ش به تهران رفت و تحصیلات خود را در دانشکدۀ معقول و منقول ادامه داد و پس از دریافت مدرک کارشناسی (۱۳۳۰) به زادگاه خود بازگشت و سرپرستی دبیرستانی را که پدرش سید علی اکبر بنیاد نهاده بود، به عهده گرفت. او از دورۀ جوانی ضمن خدمات آموزشی به پژوهش پرداخت و مقالات بسیاری نیز به چاپ رساند. از آثار اوست: دستور زبان فارسی که کتابی درسی است؛ فرهنگ دانشجو؛ سخنوران نامی معاصر ایران.
ادیب و پژوهشگر ایرانی. پس از به پایان رساندن تحصیلات دوره های ابتدایی و متوسطه، در حوزۀ علمیۀ قم به تحصیل علوم قدیمه پرداخت. سپس در ۱۳۲۵ش به تهران رفت و تحصیلات خود را در دانشکدۀ معقول و منقول ادامه داد و پس از دریافت مدرک کارشناسی (۱۳۳۰) به زادگاه خود بازگشت و سرپرستی دبیرستانی را که پدرش سید علی اکبر بنیاد نهاده بود، به عهده گرفت. او از دورۀ جوانی ضمن خدمات آموزشی به پژوهش پرداخت و مقالات بسیاری نیز به چاپ رساند. از آثار اوست: دستور زبان فارسی که کتابی درسی است؛ فرهنگ دانشجو؛ سخنوران نامی معاصر ایران.
wikijoo: برقعی،_محمدباقر_(قم_۱۳۰۶ش)