برفنده

لغت نامه دهخدا

برفنده. [ ب َ ف َ دَ / دِ ] ( اِ ) برونده یعنی بسته قماش. ( فرهنگ شاهنامه ). صندوق لباس و جامه دان. ( ناظم الاطباء ) پرونده. رجوع به پرونده شود. || سبد و یا زنبیل میوه. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس