برف دوست

به ارگانیسم هایی ( جانوران، گیاهان، قارچ ها، و غیره ) که در برف و سرمای شدید زمستان زندگی کرده و با آن سازگاری یافته و چنین محیطی محیط طبیعی زندگی آن ها شده اصطلاحاً برف دوست[ ۱] ( Chionophile ) می گویند. [ ۲] گیاهان برف دوست زمستان طولانی با پوشش برف زیاد را تحمل می کنند یا به آن نیاز دارند.
جانورانی چون گوزن شمالی، خرگوش قطبی، سنجاب زمینی قطبی، جغد برفی، طوطی دریایی، قوی توندرا، غاز برفی، مرغابی استلر و باقرقره بید همگی به راحتی در زمستان های سخت قطب شمال دوام می آورند و برخی چون باقرقره بید تنها در مناطق شمالگانی زندگی می کنند.
جنوبگان یا قاره قطب جنوب بزرگ تر و سردتر از قطب شمال است و بنابراین جانوران کمتری می توانند در مناطق داخلی آن دوام بیاورند و بیشتر جانداران جنوبگان در نزدیکی کرانه های آن زندگی می کنند. حیوانات نادری که قادرند در خاک اصلی و داخله جنوبگان زندگی کنند بیشتر پرندگانی هستند چون پنگوئن، پرستوی دریایی قطبی، آلباتروس سرخاکستری، باکلان شاهی، غلاف نوک برفی. محیط زیست سخت جنوبگان باعث حضور کم درندگان در این سرزمین است. چند حیوان درنده ای که در داخله جنوبگان شکار می کنند ازجمله اسکوای قطب جنوب و مرغ طوفان بزرگ جنوبی بیشتر به شکار جوجه ها اکتفا می کنند. بیشتر درندگان قطب جنوب در آب های جنوبگانی زندگی می کنند، درندگانی چون نهنگ قاتل و فُک پلنگی.
برف دوستان دیگر را می توان در مناطقی حتی نزدیک به استوا یافت اما در کوهستان های بلند که زمستان های سردی بر آن ها حاکم است و اکسیژن در آن مناطق کمتر است. از آن جمله می توان به کوهستان های آند، هیمالیا، و هندوکش اشاره کرد که در آن ها حیوانات برف دوستی چون پلنگ برفی، شیر کوهی، غژگاو، غرم، بز کوهی، شترچه و گواناکو زندگی می کنند.