برشکنی

لغت نامه دهخدا

برشکنی. [ ب َ ش ِ ک َ ] ( حامص مرکب ) اعراض. برگشتن. ( آنندراج ). روی برتافتن :
ازوی خوش است برشکنی ها بگاه ناز
وز خسرو شکسته فغانهای زار خوش.
خسرو.

پیشنهاد کاربران

بپرس