برش میان دوراه یا پرینیوتومی ( perineotomy ) که اپیزیوتومی هم نامیده می شود ( Episiotomy ) برش جراحی در ناحیه میان دوراه ( پرینه ) یعنی در منطقه عضلانی بین واژن و مقعد است. این برش برای بازکردن دهانه رحم هنگام زایمان طبیعی و خروج نوزاد توسط پزشک زنان یا ماما انجام می شود. این برش درجه بندی دارد و شدت آن در بانوان مختلف متفاوت است و برخی خانم ها به آن نیازی ندارند. [ ۱]
دو نوع متداول از میان دوراه بُری وجود دارد که که یکی میانی و دیگر دوسو است. هر دو نوع روش مزایا و معایب مختلفی دارند.
اپیزوتومی میانی ( midline ) : برش در وسط دهانه واژن، بصورت مستقیم به سمت مقعد ایجاد می شود. از مزایای اپیزوتومی میانی می توان به ترمیم آسان و بهبودی سریع تر این برش اشاره کرد. همچنین میزان خونریزی در این روش کمتر است. با این حال در این نوع اپیزوتومی تا مدت ها مقاربت دردناک است و این نوع جراحت می تواند منجر به مشکلات طولانی مدت از جمله بی اختیاری مدفوع شود.
اپیزوتومی میانی جانبی ( mediolateral ) : برش از وسط دهانه واژن شروع می شود و با زاویه ۴۵ درجه به سمت باسن گسترش می یابد. در این روش خطر پارگی عضلات مقعد بسیار کمتر است. اما نسبت به اپیزوتومی میانی، خونریزی بیشتر، درد شدیدتر و ترمیم سخت تر بافت های آسیب دیده وجود دارد. [ ۲]
میان دوراه بُری ها بر اساس میزان طول برش و عمق درجه بندی می شوند که به صورت زیر می باشند:
درجه اول: پارگی کوچکی است که فقط در لایه بیرونی واژن برش انجام می شود و بافت ها و عضلات زیرین آسیب نمی بینند.
درجه دوم: در این برش علاوه بر لایه بیرونی، عضلات واژن نیز بریده می شود و عمیق تر است اما اسفنکتر مقعد درگیر نمی شود.
درجه سوم: این پارگی شامل لایه بیرونی واژن، بافت های زیرین و بخشی از اسفنکتر مقعد است.
درجه چهارم: شدیدترین نوع میان دوراه بری است که شامل پارگی در بافت مهبل و ماهیچه های زیرین آن، اسفنکتر مقعد و کانال مقعد می باشد. این نوع برش میان دوراه در زایمان های سخت انجام می شود و هرچه درجه و شدت اپیزوتومی بیشتر باشد احتمال بروز عفونت، درد و سایر مشکلات بعد از زایمان افزایش می یابد. [ ۳]
برای ترمیم برش های اپیزوتومی از بخیه های جذبی استفاده می شود و نیازی به کشیدن بخیه نیست. برای تسکین درد، پزشک پماد و داروهای مسکن تجویز می کند. در موارد درد شدید، تب و داشتن ترشحات عفونی در این ناحیه حتماً به پزشک مراجعه کنید. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدو نوع متداول از میان دوراه بُری وجود دارد که که یکی میانی و دیگر دوسو است. هر دو نوع روش مزایا و معایب مختلفی دارند.
اپیزوتومی میانی ( midline ) : برش در وسط دهانه واژن، بصورت مستقیم به سمت مقعد ایجاد می شود. از مزایای اپیزوتومی میانی می توان به ترمیم آسان و بهبودی سریع تر این برش اشاره کرد. همچنین میزان خونریزی در این روش کمتر است. با این حال در این نوع اپیزوتومی تا مدت ها مقاربت دردناک است و این نوع جراحت می تواند منجر به مشکلات طولانی مدت از جمله بی اختیاری مدفوع شود.
اپیزوتومی میانی جانبی ( mediolateral ) : برش از وسط دهانه واژن شروع می شود و با زاویه ۴۵ درجه به سمت باسن گسترش می یابد. در این روش خطر پارگی عضلات مقعد بسیار کمتر است. اما نسبت به اپیزوتومی میانی، خونریزی بیشتر، درد شدیدتر و ترمیم سخت تر بافت های آسیب دیده وجود دارد. [ ۲]
میان دوراه بُری ها بر اساس میزان طول برش و عمق درجه بندی می شوند که به صورت زیر می باشند:
درجه اول: پارگی کوچکی است که فقط در لایه بیرونی واژن برش انجام می شود و بافت ها و عضلات زیرین آسیب نمی بینند.
درجه دوم: در این برش علاوه بر لایه بیرونی، عضلات واژن نیز بریده می شود و عمیق تر است اما اسفنکتر مقعد درگیر نمی شود.
درجه سوم: این پارگی شامل لایه بیرونی واژن، بافت های زیرین و بخشی از اسفنکتر مقعد است.
درجه چهارم: شدیدترین نوع میان دوراه بری است که شامل پارگی در بافت مهبل و ماهیچه های زیرین آن، اسفنکتر مقعد و کانال مقعد می باشد. این نوع برش میان دوراه در زایمان های سخت انجام می شود و هرچه درجه و شدت اپیزوتومی بیشتر باشد احتمال بروز عفونت، درد و سایر مشکلات بعد از زایمان افزایش می یابد. [ ۳]
برای ترمیم برش های اپیزوتومی از بخیه های جذبی استفاده می شود و نیازی به کشیدن بخیه نیست. برای تسکین درد، پزشک پماد و داروهای مسکن تجویز می کند. در موارد درد شدید، تب و داشتن ترشحات عفونی در این ناحیه حتماً به پزشک مراجعه کنید. [ ۴]
wiki: برش میان دوراه