برس نمرود

[ویکی فقه] بِرْس، یا بِرسِ نِمرود (که در متون کهن به شکل بُرس نیز آمده) ویرانه ای در چهارده کیلومتری جنوب غربی شهر حِلّه در کرانه رود فرات، و نوزده کیلومتری جنوبِغربی شهرِ بابِل، در ساحل شرقیِ دریاچه هندیه است.
این مکان، شهر کهن بورسیپّا بوده که همطراز بابل به شمار می رفته است.
عربها این ویرانه های عظیم را، که از بزرگترین آثارِ باقیمانده از عهد بابلی هاست، قصر نمرود بن کنعان («صَرْح نمرود») یا بُخْتُ نَصَر می پنداشتند.
در عصر حاضر نیز آن را خرابه های برجِ بابل می دانند.
این تصور نادرست حتی پس از آن که راولینسن با استفاده از کتیبه ها ثابت کرد که خرابه ها متعلق به برج معبدِ «نبو» در بورسیپا بوده، همچنان وجود داشت.
تصرف حضرت علی اطراف دریاچه باتلاقی برس
هنوز روشن نیست که در قرون اولیه اسلامی، شهری در این ناحیه کهن بر جای بوده است یانه؛ تنها بَلاذُری از «عَجَمَه بُرس» (به آشوری : «اگمّی»)، ناحیه اطراف دریاچه باتلاقی برس نام برده که علی علیه السلام تصرف کرده بود.
نظر تاریخ نویسان در مورد برس نمرود
قُدامه به برسِ علیا و سفلی اشاره کرده و ابن خرداذبه در صورتهای خراج، آنها را سیبَیْن و وُقوف خوانده و از نواحی (طَسّوج) استانِ بِهْقُباذ مرکزی دانسته است.
در دوران باستان نیز ناحیه بابل و خصوصاً بورسیپا، از لحاظ صنعت نساجی شهرت داشته است.
این صنعت در دوره اسلامی ادامه یافت.
به گفته مسعودی جامه هایی که در ناحیه برس تهیه می شد بُرْسیّه، یا به اعتبار نام روستایی میان برس و بابل و حلّه، خُطرنیّه خوانده می شد (طبق تصحیح گ).
بنابراین، «نَرسِیّه» در معجم البلدان باید به «بُرسیّه» تصحیح شود.