برزه گر

لغت نامه دهخدا

برزه گر. [ ب َ زَ / زِ گ َ ] ( ص مرکب ) برزیگر و زراعت کننده. ( برهان ) ( آنندراج ). برزگر. رجوع به برزگر شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) زراعت کننده زارع کشاورز .

فرهنگ عمید

= برزگر

پیشنهاد کاربران

بپرس