بردون
لغت نامه دهخدا
بردون. [ ب ِ دَ ] ( اِ ) برذون. اسب نر جلد وتند. گویند این لغت عربی است. ( برهان ) ( آنندراج ).
بردون. [ ] ( اِخ ) شهرکی است [ بخوزستان ] خرم و آبادان و با نعمت بسیار و کشت و برز. ( حدود العالم ).
فرهنگ فارسی
گویش مازنی
پیشنهاد کاربران
بر در زبان فارسی به معنای حفظ کردن است