برده رشه

لغت نامه دهخدا

برده رشه. [ ب َ دِ رَ ش ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان ویسه بخش مریوان شهرستان سنندج. سکنه آن 200 تن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
برده رشه. [ ب َ دِ رَ ش ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان شهر ویران بخش حومه شهرستان مهاباد. سکنه آن 158 تن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).
برده رشه. [ ب َ دِ رَ ش ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان تیلکوه بخش دیواندره شهرستان سنندج. سکنه آن 130 تن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از دهستان تیلکوه بخش دیواندره شهرستان سنندج .

دانشنامه آزاد فارسی

بَرْدِه رَشِه
شهری در استان کردستان، شهرستان مریوان، و مرکز اداری بخش خاو و میرآباد. با ارتفاع ۱,۳۷۰ متر، در منطقه ای کوهستانی و جنگلی، در ۹۰کیلومتری غرب شمالی سنندج و ۱۱کیلومتری شمال غربی مریوان، و در ۴کیلومتری مرز ایران و عراق، قرار دارد و راه مریوان به آن ختم می شود. اقلیم آن معتدلِ مایل به سرد و نیمه خشک است.
wikijoo: برده_رشه

پیشنهاد کاربران

به معنای سنگ سیاه برد به معنای سنگ و ره ش به معنای سیاه میباشد همچنین اصطلاحی باستان شناسی است به معنای مقبره

بپرس