برده داری در پرتغال ( انگلیسی: Slavery in Portugal ) قبل از شکل گیری این کشور شکل گرفت. برده داری در دوره عصر کلاسیک یک نهاد اقتصادی و اجتماعی بزرگ در اروپا بود که اطلاعات زیادی در زمان یونانیان و رومیان که یک نوع تجارت بزرگ شناخته می شد در دست است. روم در قرن ۲ قبل از میلاد پرتغال را به امپراطوری خود ضمیمه کرد. در آن زمان پرتغال استانی در لویستیانا بود، بعدها نام پادشاهی پرتغال در دوره روم و بعد از روم از پرتوکال گرفته شده، که نام روستایی در دهانه رودخانه دوور می باشد. جزئیات برده داری در روم پرتغال به خوبی شناخته نشده است. با این حال، چندین نوع برده داری، از جمله برده داری در معادن و خدمتکاران خانگی وجود داشت. [ ۱]
در دوره پیش از استقلال ساکنان قلمرو فعلی پرتغال اغلب یا برده بودند یا دیگران را به بردگی می گرفتند. پس از استقلال، در زمان پادشاهی پرتغال، کشور نقش اصلی در تجارت برده اقیانوس اطلس را داشت، که تجارت و حمل و نقل انبوه برده ها را از آفریقا و سایر نقاط جهان به قاره آمریکا انجام می داد. برده داری در سال ۱۷۶۱ توسط مارکی پومبال در پرتغال لغو شد. پس از لغو برده داری در پرتغال، تجار برده پرتغالی به سراغ مشتری در سایر کشورها که در آن برده داری لغو نشده بود نظیر ایالات متحده آمریکا، می رفتند. [ ۲]
پس از اینکه در سال ۱۵۴۳ پرتغال اولین ارتباط را با ژاپن برقرار کرد، تجارت گسترده برده ( از آنجا ) شروع شد، بدین ترتیب که در قرون شانزدهم و هفدهم تجار پرتغالی، ژاپنی ها را به عنوان برده در ژاپن خریداری کرده و آنها را به نقاط مختلف خارج از این کشور از جمله پرتغال منتقل کرده و می فروختند. اسناد بسیاری وجود دارد که در آنها از تجارت برده داری بزرگ، همراه با تظاهرات علیه بردگی ژاپنی ها ذکر شده است. برده های ژاپنی معتقدند که نخستین ژاپنی هائی هستند که خود را به اروپا رسانده اند. کلیسا در سال ۱۵۵۵ عنوان کرد که پرتغالی ها تعداد زیادی از دختران برده ژاپنی را برای اهداف جنسی به پرتغال فرستاده اند. تجارت برده از ژاپن بسرعت رو به گسترش بود، پادشاه سباستین از ترس اینکه این موضوع اثر منفی روی سکولاریزاسیون کاتولیک بگذارد، در سال ۱۵۷۱ دستور داد که این تجارت ممنوع گردد. [ ۳] [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر دوره پیش از استقلال ساکنان قلمرو فعلی پرتغال اغلب یا برده بودند یا دیگران را به بردگی می گرفتند. پس از استقلال، در زمان پادشاهی پرتغال، کشور نقش اصلی در تجارت برده اقیانوس اطلس را داشت، که تجارت و حمل و نقل انبوه برده ها را از آفریقا و سایر نقاط جهان به قاره آمریکا انجام می داد. برده داری در سال ۱۷۶۱ توسط مارکی پومبال در پرتغال لغو شد. پس از لغو برده داری در پرتغال، تجار برده پرتغالی به سراغ مشتری در سایر کشورها که در آن برده داری لغو نشده بود نظیر ایالات متحده آمریکا، می رفتند. [ ۲]
پس از اینکه در سال ۱۵۴۳ پرتغال اولین ارتباط را با ژاپن برقرار کرد، تجارت گسترده برده ( از آنجا ) شروع شد، بدین ترتیب که در قرون شانزدهم و هفدهم تجار پرتغالی، ژاپنی ها را به عنوان برده در ژاپن خریداری کرده و آنها را به نقاط مختلف خارج از این کشور از جمله پرتغال منتقل کرده و می فروختند. اسناد بسیاری وجود دارد که در آنها از تجارت برده داری بزرگ، همراه با تظاهرات علیه بردگی ژاپنی ها ذکر شده است. برده های ژاپنی معتقدند که نخستین ژاپنی هائی هستند که خود را به اروپا رسانده اند. کلیسا در سال ۱۵۵۵ عنوان کرد که پرتغالی ها تعداد زیادی از دختران برده ژاپنی را برای اهداف جنسی به پرتغال فرستاده اند. تجارت برده از ژاپن بسرعت رو به گسترش بود، پادشاه سباستین از ترس اینکه این موضوع اثر منفی روی سکولاریزاسیون کاتولیک بگذارد، در سال ۱۵۷۱ دستور داد که این تجارت ممنوع گردد. [ ۳] [ ۴]
wiki: برده داری در پرتغال