بردنگ

لغت نامه دهخدا

بردنگ. [ ب َ دَ ] ( اِ ) کوه کوچک و پشته ای خرد که در میان صحرا واقع شده باشد. ( برهان ) ( آنندراج ). پشته کلان و کوه کوچک را گویند که میان صحرا واقع شده باشد. ( هفت قلزم ).

فرهنگ معین

(بَ دَ ) ( اِ. ) تپه ، پشته .

فرهنگ عمید

= برندک

واژه نامه بختیاریکا

( بِردِنگ ) بی حواس. مثلاً بالا بردنگی یعنی حرف از روی بی حواسی

پیشنهاد کاربران

بپرس