بردانی. [ ] ( اِ ) لغت عجمی است و آنرا بسریانی عبروس و بیونانی اسقوالس نامند نباتی است پرشاخ و شاخه ها مثل کمان کج و خمیده و گلش سفیدو ثمرش مثل زیتون و طعم او تند و بیخش سپیداست و پوست بیخ او با زردی. رجوع به تحفه حکیم مؤمن شود. بردانی. [ ب َ ] ( ص نسبی ) منسوب است به بردان که قریه ای است از قراء بغداد. ( سمعانی ).
