ویلیام بردلی پیت ( انگلیسی: William Bradley Pitt؛ زادهٔ ۱۸ دسامبر ۱۹۶۳ ) بازیگر و تهیه کنندهٔ فیلم آمریکایی است. او برای تهیه کنندگی و نقش آفرینی هایش افتخارات مختلفی از قبیل دو جایزهٔ اسکار، یک جایزهٔ فیلم بفتا و دو جایزهٔ گلدن گلوب برنده شده است. او در ۲۰۰۱ کمپانی تولید فیلم پلن بی انترتینمنت را تأسیس کرد که فیلم های مختلفی از جمله تریلر جنایی رفتگان ( ۲۰۰۶ ) ، درام زندگی نامه ای ۱۲ سال بردگی ( ۲۰۱۳ ) و درام دورهٔ بلوغ مهتاب ( ۲۰۱۶ ) را تولید کرده است و این سه فیلم برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین فیلم شده اند. [ ۲]
پیت نخست با ایفای نقش یک گاوچران بین راهی در کمدی - درام تلما و لوییز ( ۱۹۹۱ ) در میان عموم مردم شناخته شد. اولین نقش های اصلی او در آثاری با بودجهٔ بالا شامل درام رودخانه ای از میان آن می گذرد ( ۱۹۹۲ ) ، وسترن افسانه های خزان ( ۱۹۹۴ ) و فیلم ترسناک مصاحبه با خون آشام ( ۱۹۹۴ ) بود. او با ایفای نقش در تریلر جنایی هفت ( ۱۹۹۵ ) و علمی تخیلی ۱۲ میمون ( ۱۹۹۵ ) با تحسین منتقدان روبرو شد و فیلم دوم برایش کسب جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و نامزدی اسکار را به همراه داشت. آخرین فیلم او در این دهه بازی در نقش تایلر دوردن در فیلم باشگاه مبارزه ( ۱۹۹۹ ) بود.
فیلم جاسوسی یازده یار اوشن ( ۲۰۰۱ ) و دنباله هایش از بزرگ ترین موفقیت های تجاری پیت هستند. او با بازی در فیلم حماسی تاریخی تروآ ( ۲۰۰۴ ) ، فیلم جنایی عاشقانهٔ آقا و خانم اسمیت ( ۲۰۰۵ ) و فیلم ترسناک جنگ جهانی زد ( ۲۰۱۳ ) به یکی از بازیگران نقش اول هالیوود تبدیل شد. او در فیلم های تحسین شدهٔ بابل ( ۲۰۰۶ ) ، قتل جسی جیمز به دست رابرت فورد بزدل ( ۲۰۰۷ ) ، بخوان و بسوزان ( ۲۰۰۸ ) ، حرامزاده های لعنتی ( ۲۰۰۹ ) ، درخت زندگی ( ۲۰۱۱ ) ، رکود بزرگ ( ۲۰۱۵ ) و به سوی ستارگان ( ۲۰۱۹ ) ایفای نقش کرده است. پیت بابت نقش آفرینی هایش در درام عاشقانهٔ مورد عجیب بنجامین باتن ( ۲۰۰۸ ) و درام ورزشی مانیبال ( ۲۰۱۱ ) نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد. او برای بازی در نقش دستیار شخصی یک بازیگر در کمدی - درام روزی روزگاری در هالیوود ( ۲۰۱۸ ) برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.
به عنوان چهره ای برجسته در میان مردم، از پیت به عنوان یکی از با نفوذترین و قدرتمندترین افراد در صنعت سرگرمی آمریکا نام برده شده است. او سال ها از سوی رسانه های مختلف به عنوان جذاب ترین مرد جهان یاد شده و زندگی شخصی اش مورد پوشش گستردهٔ رسانه ها قرار دارد. او از بازیگران جنیفر آنیستون و آنجلینا جولی طلاق گرفته است. پیت و جولی شش فرزند دارند که سه فرزندشان در سطح بین المللی به فرزندی پذیرفته شده اند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپیت نخست با ایفای نقش یک گاوچران بین راهی در کمدی - درام تلما و لوییز ( ۱۹۹۱ ) در میان عموم مردم شناخته شد. اولین نقش های اصلی او در آثاری با بودجهٔ بالا شامل درام رودخانه ای از میان آن می گذرد ( ۱۹۹۲ ) ، وسترن افسانه های خزان ( ۱۹۹۴ ) و فیلم ترسناک مصاحبه با خون آشام ( ۱۹۹۴ ) بود. او با ایفای نقش در تریلر جنایی هفت ( ۱۹۹۵ ) و علمی تخیلی ۱۲ میمون ( ۱۹۹۵ ) با تحسین منتقدان روبرو شد و فیلم دوم برایش کسب جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و نامزدی اسکار را به همراه داشت. آخرین فیلم او در این دهه بازی در نقش تایلر دوردن در فیلم باشگاه مبارزه ( ۱۹۹۹ ) بود.
فیلم جاسوسی یازده یار اوشن ( ۲۰۰۱ ) و دنباله هایش از بزرگ ترین موفقیت های تجاری پیت هستند. او با بازی در فیلم حماسی تاریخی تروآ ( ۲۰۰۴ ) ، فیلم جنایی عاشقانهٔ آقا و خانم اسمیت ( ۲۰۰۵ ) و فیلم ترسناک جنگ جهانی زد ( ۲۰۱۳ ) به یکی از بازیگران نقش اول هالیوود تبدیل شد. او در فیلم های تحسین شدهٔ بابل ( ۲۰۰۶ ) ، قتل جسی جیمز به دست رابرت فورد بزدل ( ۲۰۰۷ ) ، بخوان و بسوزان ( ۲۰۰۸ ) ، حرامزاده های لعنتی ( ۲۰۰۹ ) ، درخت زندگی ( ۲۰۱۱ ) ، رکود بزرگ ( ۲۰۱۵ ) و به سوی ستارگان ( ۲۰۱۹ ) ایفای نقش کرده است. پیت بابت نقش آفرینی هایش در درام عاشقانهٔ مورد عجیب بنجامین باتن ( ۲۰۰۸ ) و درام ورزشی مانیبال ( ۲۰۱۱ ) نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد. او برای بازی در نقش دستیار شخصی یک بازیگر در کمدی - درام روزی روزگاری در هالیوود ( ۲۰۱۸ ) برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.
به عنوان چهره ای برجسته در میان مردم، از پیت به عنوان یکی از با نفوذترین و قدرتمندترین افراد در صنعت سرگرمی آمریکا نام برده شده است. او سال ها از سوی رسانه های مختلف به عنوان جذاب ترین مرد جهان یاد شده و زندگی شخصی اش مورد پوشش گستردهٔ رسانه ها قرار دارد. او از بازیگران جنیفر آنیستون و آنجلینا جولی طلاق گرفته است. پیت و جولی شش فرزند دارند که سه فرزندشان در سطح بین المللی به فرزندی پذیرفته شده اند.
wiki: برد پیت