بِرْد، جان لوگی (۱۸۸۸ـ۱۹۴۶)(Baird, John Logie)
مهندس برق اسکاتلندی و پیش گام در زمینۀ ساخت تلویزیون . در نخستین نمایش عمومی تلویزیون (۱۹۲۵)، تصویر مشخصی از یک انسان را از تلویزیون نشان داد. سال بعد، نخستین تلویزیون واقعی را مقابل حدود ۵۰ دانشمند ، در مؤسسۀ سلطنتیلندن به نمایش گذاشت. در ۱۹۲۸، موفق به ساخت تلویزیون رنگی شد. بِرد از نوعی اِسکَنِر مکانیکی بهره برد که تصویر را موقتاً به رشته ای از سیگنال های الکترونیکی تبدیل می کرد. این سیگنال ها سپس به صورت طرحی سایه روشن روی صفحه بازسازی می شد. لامپ تخلیۀ نئونی که بِرد از آن استفاده کرد، وسیلۀ ساده ای برای تعدیل الکتریکی نور در گیرنده بود. نخستین تصویرهای بِرد فقط از ۳۰ خط تشکیل می شد و در هر ثانیه تقریباً ده بار تکرار می شد. نتایج اولیه کیفیت مطلوبی نداشتند، اما این آغاز عصر تلویزیون ، به منزلۀ یک فناوری عملی بود. در ۱۹۲۷، بِرد توانست تصاویر تلویزیونی را با خط تلفن از لندن به گلاسگو، به طول ۷۰۰ کیلومتر، بفرستد. پس از چندی نیز، نخستین پخش تلویزیونی را با استفاده از رادیو بین لندن و اس اس برنگاریا، در میان اقیانوس اطلس ، راه اندازی کرد. بِرد نخستین پخش تلویزیونی بین بریتانیا و ایالات متحد امریکا را نیز عملی ساخت . گیرندۀ هارتسدیل ، در نیویورک ، سیگنال هایی را دریافت می کرد که از ایستگاه بِرد در کولسون، واقع در کِنت، ارسال می شد. در ۱۹۲۹، بی بی سی سیستم سیاه و سفید برِد را برای پخش تلویزیونی آزمایشی به کار گرفت . در ۱۹۳۶، با شروع پخش عمومی تلویزیون ، سیستم پیشرفتۀ مارکونی ـ ای ام آی رقیب سیستم بِرد شد. یک سال بعد، سیستم مارکونی به سبب وضوح تصویر بهتر جایگزین سیستم بِرد شد. بِرد در ۱۳ اوت ۱۸۸۸، در هلنزبورگ، دانبارتن شر زاده شد. در آکادمی لارچ فیلد درس خواند و سپس ، دورۀ مهندسی را در کالج فنی سلطنتی گلاسگو گذراند. پس از آن ، در دانشگاه گلاسگو به تحصیل ادامه داد، اما در سال آخر دانشگاه ، مقارن با شروع جنگ جهانی اول، تحصیلاتش ناتمام ماند. بِرد که به دلایل جسمانی از انجام خدمت نظام معاف شده بود، با سمت مهندس ناظر به خدمت شرکت برق کلاید وَلی در آمد. در ۱۹۱۸، به علت ناخوشی ، شغل مهندسی را رها کرد و به تجارت پرداخت . او موفق شد برای کالاهای متنوعی مانند جوراب ، شیرینیجات، و صابون در گلاسگو، لندن ، و هند غربیبازار پیدا کند. ناخوشی مزمن به تحلیل قوای جسمانی و عصبی او منتهی شد و ناگزیر شد در ۱۹۲۳ خود را بازنشسته کند. در دوران بازنشستگی به فعالیت های خود در زمینۀ حل مشکلات تلویزیون ادامه داد. به سبب فقر مالی، نخستین دستگاه خود را به صورت بسیار ابتدایی، و روی کمد دستشویی اتاق زیرشیروانی خود ساخت . پایۀ موتور او صندوق چای بود، لامپ تصویر در قوطی بیسکویت جای گرفته بود، و از شیشه های ارزان قیمت چراغ دوچرخه در این طرح استفاده کرده بود. این دستگاه عجیب وغریب با سوزن های رفوگری ، تکه های نخ و قطعات چوب به دردنخور سرپا نگه داشته شده بود. با همۀ این کمبودها، بِرد توانست پس از یک سال ، تصویر لرزان یک صلیب مالتی را به فاصلۀ چند متری انتقال دهد و سال بعد، دستگاه خود را با موفقیت به نمایش گذاشت. به رغم ناکامی در رقابت با سیستم مارکونی ، برد تحقیقات آزمایشی خود را در زمینۀ تلویزیون رنگی ادامه داد. در ۱۹۳۹، تلویزیون رنگی را با استفاده از یک لامپ پرتو کاتدی، که آن را به صورت بهترین وسیله برای تولید تصویر واضح و درخشان اصلاح کرده بود، به نمایش گذاشت . از قابلیت های مهندسی و قوۀ ابتکار بِرد بسیار تقدیر شد. او نخستین بریتانیایی بود که مدال طلای دانشکدۀ بین المللی علوم را دریافت کرد (۱۹۳۷). در همان سال ، به عضویت انستیتو سلطنتی ادینبورگ برگزیده شد. در این مؤسسه لوحی برای یادبود کسی نصب شد که در ۱۹۲۶ تلویزیون واقعی را به نمایش گذاشت. بِرد به عضویت افتخاری انجمن سلطنتی ادینبورگ، عضویت انجمن فیزیک و عضویت پیوستۀ کالج فنی سلطنتی نیز درآمد. تا زمان مرگ، پژوهش هایش را در زمینۀ تلویزیون با صفحۀ تصویر بزرگ، و نمایش تصویر سه بعدی ادامه می داد.
مهندس برق اسکاتلندی و پیش گام در زمینۀ ساخت تلویزیون . در نخستین نمایش عمومی تلویزیون (۱۹۲۵)، تصویر مشخصی از یک انسان را از تلویزیون نشان داد. سال بعد، نخستین تلویزیون واقعی را مقابل حدود ۵۰ دانشمند ، در مؤسسۀ سلطنتیلندن به نمایش گذاشت. در ۱۹۲۸، موفق به ساخت تلویزیون رنگی شد. بِرد از نوعی اِسکَنِر مکانیکی بهره برد که تصویر را موقتاً به رشته ای از سیگنال های الکترونیکی تبدیل می کرد. این سیگنال ها سپس به صورت طرحی سایه روشن روی صفحه بازسازی می شد. لامپ تخلیۀ نئونی که بِرد از آن استفاده کرد، وسیلۀ ساده ای برای تعدیل الکتریکی نور در گیرنده بود. نخستین تصویرهای بِرد فقط از ۳۰ خط تشکیل می شد و در هر ثانیه تقریباً ده بار تکرار می شد. نتایج اولیه کیفیت مطلوبی نداشتند، اما این آغاز عصر تلویزیون ، به منزلۀ یک فناوری عملی بود. در ۱۹۲۷، بِرد توانست تصاویر تلویزیونی را با خط تلفن از لندن به گلاسگو، به طول ۷۰۰ کیلومتر، بفرستد. پس از چندی نیز، نخستین پخش تلویزیونی را با استفاده از رادیو بین لندن و اس اس برنگاریا، در میان اقیانوس اطلس ، راه اندازی کرد. بِرد نخستین پخش تلویزیونی بین بریتانیا و ایالات متحد امریکا را نیز عملی ساخت . گیرندۀ هارتسدیل ، در نیویورک ، سیگنال هایی را دریافت می کرد که از ایستگاه بِرد در کولسون، واقع در کِنت، ارسال می شد. در ۱۹۲۹، بی بی سی سیستم سیاه و سفید برِد را برای پخش تلویزیونی آزمایشی به کار گرفت . در ۱۹۳۶، با شروع پخش عمومی تلویزیون ، سیستم پیشرفتۀ مارکونی ـ ای ام آی رقیب سیستم بِرد شد. یک سال بعد، سیستم مارکونی به سبب وضوح تصویر بهتر جایگزین سیستم بِرد شد. بِرد در ۱۳ اوت ۱۸۸۸، در هلنزبورگ، دانبارتن شر زاده شد. در آکادمی لارچ فیلد درس خواند و سپس ، دورۀ مهندسی را در کالج فنی سلطنتی گلاسگو گذراند. پس از آن ، در دانشگاه گلاسگو به تحصیل ادامه داد، اما در سال آخر دانشگاه ، مقارن با شروع جنگ جهانی اول، تحصیلاتش ناتمام ماند. بِرد که به دلایل جسمانی از انجام خدمت نظام معاف شده بود، با سمت مهندس ناظر به خدمت شرکت برق کلاید وَلی در آمد. در ۱۹۱۸، به علت ناخوشی ، شغل مهندسی را رها کرد و به تجارت پرداخت . او موفق شد برای کالاهای متنوعی مانند جوراب ، شیرینیجات، و صابون در گلاسگو، لندن ، و هند غربیبازار پیدا کند. ناخوشی مزمن به تحلیل قوای جسمانی و عصبی او منتهی شد و ناگزیر شد در ۱۹۲۳ خود را بازنشسته کند. در دوران بازنشستگی به فعالیت های خود در زمینۀ حل مشکلات تلویزیون ادامه داد. به سبب فقر مالی، نخستین دستگاه خود را به صورت بسیار ابتدایی، و روی کمد دستشویی اتاق زیرشیروانی خود ساخت . پایۀ موتور او صندوق چای بود، لامپ تصویر در قوطی بیسکویت جای گرفته بود، و از شیشه های ارزان قیمت چراغ دوچرخه در این طرح استفاده کرده بود. این دستگاه عجیب وغریب با سوزن های رفوگری ، تکه های نخ و قطعات چوب به دردنخور سرپا نگه داشته شده بود. با همۀ این کمبودها، بِرد توانست پس از یک سال ، تصویر لرزان یک صلیب مالتی را به فاصلۀ چند متری انتقال دهد و سال بعد، دستگاه خود را با موفقیت به نمایش گذاشت. به رغم ناکامی در رقابت با سیستم مارکونی ، برد تحقیقات آزمایشی خود را در زمینۀ تلویزیون رنگی ادامه داد. در ۱۹۳۹، تلویزیون رنگی را با استفاده از یک لامپ پرتو کاتدی، که آن را به صورت بهترین وسیله برای تولید تصویر واضح و درخشان اصلاح کرده بود، به نمایش گذاشت . از قابلیت های مهندسی و قوۀ ابتکار بِرد بسیار تقدیر شد. او نخستین بریتانیایی بود که مدال طلای دانشکدۀ بین المللی علوم را دریافت کرد (۱۹۳۷). در همان سال ، به عضویت انستیتو سلطنتی ادینبورگ برگزیده شد. در این مؤسسه لوحی برای یادبود کسی نصب شد که در ۱۹۲۶ تلویزیون واقعی را به نمایش گذاشت. بِرد به عضویت افتخاری انجمن سلطنتی ادینبورگ، عضویت انجمن فیزیک و عضویت پیوستۀ کالج فنی سلطنتی نیز درآمد. تا زمان مرگ، پژوهش هایش را در زمینۀ تلویزیون با صفحۀ تصویر بزرگ، و نمایش تصویر سه بعدی ادامه می داد.
wikijoo: برد،_جان_لوگی_(۱۸۸۸ـ۱۹۴۶)