برد افتادن

لغت نامه دهخدا

برد افتادن. [ ب ُ اُ دَ ] ( مص مرکب ) بازی بردن از حریف و دست یافتن بر وی. ( آنندراج ) :
شه از منصوبه ای زد آن سپه را
کز آن منصوبه برد افتاد شه را.
خسرو ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

بازی بردن از حریف و دست یافتن بروی .

پیشنهاد کاربران

بپرس