برجسته بینی

برجسته بینی یا استریوسکوپی ( به انگلیسی: stereoscopy ) شیوه ای است برای ایجاد تصور سه بعدی در بیننده به وسیلهٔٔ دید دوچشمی. در بیشتر روش های برجسته بینی دو تصویر معمولی دوبعدی با اندکی تفاوت مقابل چشم راست و چپ قرار می گیرند. این دو تصویر دوبعدی در مغز تلفیق شده و دیدن تصویری سه بعدی را به بیننده القاء می کنند.
مبنای برجسته بینی نشان دادن تصاویر متفاوت به چشم چپ و راست است. در شکل قدیمی این کار به وسیلهٔٔ برجسته بین انجام می شود. در شکل امروزی در سینمای سه بعدی این کار توسط عینک سه بعدی انجام می شود که انواع متفاوتی دارد، مثلاً عینک رنگی یا عینک قطبیده. در روش عینک رنگی، تصویر روی پرده تلفیقی از دو تصویر است و بیننده که عینکی قرمز و آبی به چشم دارد، با هر چشم فقط یکی از این تصاویر را می بیند و در نتیجه فیلم را سه بعدی تصور می کند.
یک برجسته نما شامل یک جفت تصویر دوبعدی است که منظره ای را از زوایای چشم راست و چشم چپ نشان می دهند. تماشای ترکیب چنین دو تصویری در یک برجسته بین از آنجا که عمق در قالب تفاوت تصاویر در موقعیت های راست و چپ تعریف شده است، تجربه ای از تماشای تصویری سه بعدی به دست خواهد داد.