برتیسلاو یکم ( چکی: Břetislav I. ؛ ۱۰۰۲/۱۰۰۵–۱۰ ژانویهٔ ۱۰۵۵ ) که با عنوان آشیل بوهم نیز شناخته می شد، یکی از اعضای دودمان پرمیسل بود که از سال ۱۰۳۵ تا زمان مرگش دوک بوهم بود.
برتیسلاو پسر دوک الدریک[ ۱] و معشوقهٔ بدگوهرش بوژنا بود. او به عنوان پسری نامشروع نمی توانست با ابزارهای معمول، همسر مناسبی به دست آورد و در سال ۱۰۱۹ تصمیم گرفت همسر آینده اش یودیتای شواینفورت ( دختر نجیب زادهٔ بایرنی هاینریش شواینفورت، مارگراف نوردگو ) را در شواینفورت بدزدد.
برتیسلاو در دوران حکومت پدرش، در سال ۱۰۱۹ یا ۱۰۲۹، موراویا را از لهستان بازپس گرفت و در حدود سال ۱۰۳۱ برای جلوگیری از توسعهٔ مجارستان در زمان شاه ایشتوان یکم به این کشور حمله کرد. احتمالاً تقسیم بوهم میان الدریک و برادرش یارومیر در سال ۱۰۳۴ دلیل ترک بوهم توسط برتیسلاو بود. او پس از کناره گیری یارومیر برای نشستن بر تخت حکومت به بوهم بازگشت.
در سال ۱۰۳۵ برتیسلاو به کنراد دوم امپراتور مقدس روم در جنگ علیه ووژیتسا کمک کرد. در سال ۱۰۳۹ به لهستان کوچک تر و لهستان بزرگ حمله کرد، پوزنان را تصرف کرد، [ ۲] گینیزنا را غارت کرد و یادگارهای قدیس وویتک، قدیس رادیم و پنج برادر را با خود بازگرداند. در زمان بازگشت خود، بخشی از سیلزی از جمله وروتسواف را نیز دوباره تصرف کرد. هدف اصلی او ایجاد یک اسقف نشین اعظم در پراگ و ایجاد دولتی که تنها وابسته به امپراتوری مقدس روم باشد، بود. حملهٔ او تأثیر ناخواسته ای بر تاریخ لهستان داشت؛ زیرا غارت و تخریب گینیزنا حاکمان بعدی لهستان را وادار کرد که پایتخت خود را به کراکوف منتقل کنند.
در سال ۱۰۴۰ هاینریش سوم شاه آلمان به بوهم حمله کرد؛ ولی پس از شکست در نبرد برودکو ( گردنه ای در جنگل شوماوا ) وادار به عقب نشینی شد. [ ۳] در سال بعد، هاینریش دوباره حمله کرد، مدافعان مرزی را دور زد و برتیسلاو را در پراگ محاصره کرد. سرکشی نجیب زادگان و خیانت اسقف پراگ، برتیسلاو را وادار کرد همهٔ فتوحات خود را برای نجات موراویا رها کند و هاینریش سوم را به عنوان فرمانروای خود بپذیرد. [ ۱] در سال ۱۰۴۲ امپراتور هاینریش سوم سیلزی را به عنوان گرو به برتیسلاو اهدا کرد.
در سال ۱۰۴۷ امپراتور هاینریش سوم پیمان صلحی میان برتیسلاو و لهستانی ها منعقد کرد. این پیمان به نفع برتیسلاو عمل کرد، زیرا حاکم لهستان سوگند خورد که در ازای پرداخت اعانهٔ سالانه به گینیزنا هرگز دوباره به بوهم حمله نکند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرتیسلاو پسر دوک الدریک[ ۱] و معشوقهٔ بدگوهرش بوژنا بود. او به عنوان پسری نامشروع نمی توانست با ابزارهای معمول، همسر مناسبی به دست آورد و در سال ۱۰۱۹ تصمیم گرفت همسر آینده اش یودیتای شواینفورت ( دختر نجیب زادهٔ بایرنی هاینریش شواینفورت، مارگراف نوردگو ) را در شواینفورت بدزدد.
برتیسلاو در دوران حکومت پدرش، در سال ۱۰۱۹ یا ۱۰۲۹، موراویا را از لهستان بازپس گرفت و در حدود سال ۱۰۳۱ برای جلوگیری از توسعهٔ مجارستان در زمان شاه ایشتوان یکم به این کشور حمله کرد. احتمالاً تقسیم بوهم میان الدریک و برادرش یارومیر در سال ۱۰۳۴ دلیل ترک بوهم توسط برتیسلاو بود. او پس از کناره گیری یارومیر برای نشستن بر تخت حکومت به بوهم بازگشت.
در سال ۱۰۳۵ برتیسلاو به کنراد دوم امپراتور مقدس روم در جنگ علیه ووژیتسا کمک کرد. در سال ۱۰۳۹ به لهستان کوچک تر و لهستان بزرگ حمله کرد، پوزنان را تصرف کرد، [ ۲] گینیزنا را غارت کرد و یادگارهای قدیس وویتک، قدیس رادیم و پنج برادر را با خود بازگرداند. در زمان بازگشت خود، بخشی از سیلزی از جمله وروتسواف را نیز دوباره تصرف کرد. هدف اصلی او ایجاد یک اسقف نشین اعظم در پراگ و ایجاد دولتی که تنها وابسته به امپراتوری مقدس روم باشد، بود. حملهٔ او تأثیر ناخواسته ای بر تاریخ لهستان داشت؛ زیرا غارت و تخریب گینیزنا حاکمان بعدی لهستان را وادار کرد که پایتخت خود را به کراکوف منتقل کنند.
در سال ۱۰۴۰ هاینریش سوم شاه آلمان به بوهم حمله کرد؛ ولی پس از شکست در نبرد برودکو ( گردنه ای در جنگل شوماوا ) وادار به عقب نشینی شد. [ ۳] در سال بعد، هاینریش دوباره حمله کرد، مدافعان مرزی را دور زد و برتیسلاو را در پراگ محاصره کرد. سرکشی نجیب زادگان و خیانت اسقف پراگ، برتیسلاو را وادار کرد همهٔ فتوحات خود را برای نجات موراویا رها کند و هاینریش سوم را به عنوان فرمانروای خود بپذیرد. [ ۱] در سال ۱۰۴۲ امپراتور هاینریش سوم سیلزی را به عنوان گرو به برتیسلاو اهدا کرد.
در سال ۱۰۴۷ امپراتور هاینریش سوم پیمان صلحی میان برتیسلاو و لهستانی ها منعقد کرد. این پیمان به نفع برتیسلاو عمل کرد، زیرا حاکم لهستان سوگند خورد که در ازای پرداخت اعانهٔ سالانه به گینیزنا هرگز دوباره به بوهم حمله نکند.
wiki: برتیسلاو یکم