بِرْتِلو، پیِر (۱۸۲۸ـ۱۹۰۷)(Berthelot, Pierre)
بِرْتِلو، پیِر
شیمی دان و سیاستمدار فرانسوی. تحقیقاتی درباره رنگینهها و مواد منفجره صورت داد و ثابت کرد هیدروکربن ها و دیگر ترکیبات آلی را می توان از مواد معدنی سنتز کرد. در پاریس زاده شد. در آن جا درس خواند و استاد شیمی آلی شد. از ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۱ در دوران محاصره پاریس در جنگ فرانسه ـ پروس، برای دفاع از پایتخت طرف مشورت قرار گرفت و بر ساختِ توپ ها و مواد منفجره نظارت کرد. بعد از آن، نقش های مهم تری در سیاست به عهده گرفت. در ۱۸۸۱، سناتور و در ۱۸۸۶، وزیر آموزش عمومی شد. از ۱۸۹۵ تا ۱۸۹۶ وزیر امور خارجه بود. در آغاز کار در زمینۀ الکل ها تحقیق می کرد. در ۱۸۵۴، نشان داد که گلیسیرین یک الکل سه اتمی است. آن را با اسیدهای چرب (آلیفاتیک) ترکیب کرد و چربی هایی ساخت که برخی از آن ها در طبیعت یافت نمی شد. این کار دیدگاهی را تأیید کرد که بنابر آن شیمی آلی هم با ترکیباتی که در طبیعت ساخته و یافت می شوند، و هم با همۀ ترکیبات کربن سروکار دارد. تحقیقاتش را با بررسی قندها ادامه داد و نشان داد که این ماده هم الکل و هم آلدهید است. او با به کارگیری روش های ابتدایی اما موثر، بسیاری از ترکیب های آلی ساده را سنتز کرد. در کتابِ مبانی شیمی آلی سنتزی نتایج فعالیت هایی را گرد آورد که در دهه ۱۸۵۰ صورت داده بود. در ۱۸۶۴، بررسی های خود را درباره گرماشیمی شروع کرد و تغییرات گرمایی را طی واکنش های شیمیایی اندازه گرفت. او به این منظور و همچنین برای بررسی سرعت واکنش های انفجاری، گرماسنجِ بمب را اختراع کرد. برای اولین بار اصطلاح گرمازا را برای واکنشی به کار برد که گرما آزاد می کند و اصطلاح گرماگیررا برای واکنشی به کار برد که گرما جذب می کند. در ۱۸۷۸، کتاب شیمی مکانیک و در ۱۸۹۷، گرماشیمی را منتشر کرد.
بِرْتِلو، پیِر
شیمی دان و سیاستمدار فرانسوی. تحقیقاتی درباره رنگینهها و مواد منفجره صورت داد و ثابت کرد هیدروکربن ها و دیگر ترکیبات آلی را می توان از مواد معدنی سنتز کرد. در پاریس زاده شد. در آن جا درس خواند و استاد شیمی آلی شد. از ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۱ در دوران محاصره پاریس در جنگ فرانسه ـ پروس، برای دفاع از پایتخت طرف مشورت قرار گرفت و بر ساختِ توپ ها و مواد منفجره نظارت کرد. بعد از آن، نقش های مهم تری در سیاست به عهده گرفت. در ۱۸۸۱، سناتور و در ۱۸۸۶، وزیر آموزش عمومی شد. از ۱۸۹۵ تا ۱۸۹۶ وزیر امور خارجه بود. در آغاز کار در زمینۀ الکل ها تحقیق می کرد. در ۱۸۵۴، نشان داد که گلیسیرین یک الکل سه اتمی است. آن را با اسیدهای چرب (آلیفاتیک) ترکیب کرد و چربی هایی ساخت که برخی از آن ها در طبیعت یافت نمی شد. این کار دیدگاهی را تأیید کرد که بنابر آن شیمی آلی هم با ترکیباتی که در طبیعت ساخته و یافت می شوند، و هم با همۀ ترکیبات کربن سروکار دارد. تحقیقاتش را با بررسی قندها ادامه داد و نشان داد که این ماده هم الکل و هم آلدهید است. او با به کارگیری روش های ابتدایی اما موثر، بسیاری از ترکیب های آلی ساده را سنتز کرد. در کتابِ مبانی شیمی آلی سنتزی نتایج فعالیت هایی را گرد آورد که در دهه ۱۸۵۰ صورت داده بود. در ۱۸۶۴، بررسی های خود را درباره گرماشیمی شروع کرد و تغییرات گرمایی را طی واکنش های شیمیایی اندازه گرفت. او به این منظور و همچنین برای بررسی سرعت واکنش های انفجاری، گرماسنجِ بمب را اختراع کرد. برای اولین بار اصطلاح گرمازا را برای واکنشی به کار برد که گرما آزاد می کند و اصطلاح گرماگیررا برای واکنشی به کار برد که گرما جذب می کند. در ۱۸۷۸، کتاب شیمی مکانیک و در ۱۸۹۷، گرماشیمی را منتشر کرد.
wikijoo: برتلو،_پیر_(۱۸۲۸ـ۱۹۰۷)