فلسفه ی پیدایش و حکمت استفاده از کلمه ی برتراند در نامگذاری ها و نگارش آن در مکاتبات نگارشی به لحاظ قانون مصدر و بن واژه و قوانین نگارش کلمات و به لحاظ مشترک بودن ریشه های زبان ها با همدیگر مرتبط با کلمه برتر و خیلی کلمات هم مفهوم و مرتبط با این کلمه می باشد که در مطب زیر خدمت عزیزان تبیین گردیده است؛
... [مشاهده متن کامل]
اصطلاح بَحر و بَر که به مفهوم دریا و خشکی به ما رسیده است در اینجا بَر به مفهوم برآمده و برآمدگی برآمدن برکت یا وَر آمده وَرز آمده و ورزیده شده و برتر می باشد. و مرتبط با کلمه ورزش هموار دشوار دیوار برتر برادر برای بار بریدن برات برکه برکت باروت بیروت بریتانیا برایان بایرام برتراند نیز می باشد. کلمه ی هِر با توجه به ذات رفتاری حرف ( ه ) و انطباق آن در عالم واقع، و ذات رفتاری حرف ( ر ) که یک رفتار تکرار گونه در کلمات را ایجاد می کند این طور به نظر می رسد در بُعد ادبیات، مسایل نرم افزاری و روانشناسی و اخلاق گرایانه و مسائل معناگرایانه را شامل می شود و بِِر مسایل مربوط به مادیات و سخت افزار و نیازهای فیزیکی را شامل می شود. اگر هم مثالی بر تایید این تفسیر داشته باشیم کلماتی از قبایل حرارت و برودت یا هَرات و بَرات دو مقوله ی علم و فیزیک رو در خود نمایان دارد.
دو کلمه ی هرات و برات که اگر پیشینه تاریخی این دو کلمه را در جوامع بشری و حکمت نامگذاری و استفاده از این کلمات را جستجو کنیم بهتر به مفهوم این دو کلمه خواهیم رسید. کلمه هرات که نام شهری در افغانستان امروزی و زادگاه خواجه عبدالله انصاری می باشد و یک پیشینه مرکزی در علم و دانش و دانشگاه داشته است و کلمه ی برات که حکم یک برگه قرارداد در نقل و انتقال کالا و معاملات مادی را نقش ایفا می کرده است.
کلمه بَر در اصطلاح برهوت نیز که زادگاه حضرت هود پیامبر می باشد به مفهوم سرزمین حضرت هود هدایت کننده مفهوم دارد ولی چون این سرزمین در جای خشک و بی آب و علف واقع شده در اذهان کلمه برهوت تحت عنوان بیابان برداشت شده است. و اصطلاح بَحر با توجه به رفتار و مفهوم ذاتی آوای حرف ( ح ) در میان دو حرف ( ب ر ) یعنی زمین دارای عمق و دارای گودی. اصطلاح بُحران نیز که در مکالمات روزمره در حال استفاده می باشد یعنی مسئله ای که عمق پیدا کرده است.
با این تفسیر، اصطلاح بِِرکه نیز که در مکالمات جاری در حال استفاده می باشد با توجه به ذات رفتاری آوای حرف ( ک ) ، اینطور به نظر می رسد که بَحرکه باشد یعنی زمین دارای عمق کم یا گودال و آبگیر کوچک باشد.
یک اصطلاحی که با این تفسیر مرتبط می باشد و در زمانه ما رایج می باشد اصطلاح هِر را از بِر تشخیص دادن می باشد. که در حالت های مختلف معانی مختلف و کاربرد خودش را دارد. یعنی تر و خشک یا پستی و بلندی را از هم تشخیص دادن یا تشخیص و عدم تشخیص و تمییز عمق مفاهیم و نداشتن سواد و عدم تمییز و تفکیک سود و زیان در مسایل جاری زندگی. به گونه ای که حتی حضرت باباطاهر عریان نیز در این خصوص گفته است؛
خوشا آنانکه هر از بر ندانند
نه حرفی در نویسند و نه خوانند
به نزد آنکه جانان می پرستد
چه کفر آنجا چه ایمان می پرستند
... [مشاهده متن کامل]
اصطلاح بَحر و بَر که به مفهوم دریا و خشکی به ما رسیده است در اینجا بَر به مفهوم برآمده و برآمدگی برآمدن برکت یا وَر آمده وَرز آمده و ورزیده شده و برتر می باشد. و مرتبط با کلمه ورزش هموار دشوار دیوار برتر برادر برای بار بریدن برات برکه برکت باروت بیروت بریتانیا برایان بایرام برتراند نیز می باشد. کلمه ی هِر با توجه به ذات رفتاری حرف ( ه ) و انطباق آن در عالم واقع، و ذات رفتاری حرف ( ر ) که یک رفتار تکرار گونه در کلمات را ایجاد می کند این طور به نظر می رسد در بُعد ادبیات، مسایل نرم افزاری و روانشناسی و اخلاق گرایانه و مسائل معناگرایانه را شامل می شود و بِِر مسایل مربوط به مادیات و سخت افزار و نیازهای فیزیکی را شامل می شود. اگر هم مثالی بر تایید این تفسیر داشته باشیم کلماتی از قبایل حرارت و برودت یا هَرات و بَرات دو مقوله ی علم و فیزیک رو در خود نمایان دارد.
دو کلمه ی هرات و برات که اگر پیشینه تاریخی این دو کلمه را در جوامع بشری و حکمت نامگذاری و استفاده از این کلمات را جستجو کنیم بهتر به مفهوم این دو کلمه خواهیم رسید. کلمه هرات که نام شهری در افغانستان امروزی و زادگاه خواجه عبدالله انصاری می باشد و یک پیشینه مرکزی در علم و دانش و دانشگاه داشته است و کلمه ی برات که حکم یک برگه قرارداد در نقل و انتقال کالا و معاملات مادی را نقش ایفا می کرده است.
کلمه بَر در اصطلاح برهوت نیز که زادگاه حضرت هود پیامبر می باشد به مفهوم سرزمین حضرت هود هدایت کننده مفهوم دارد ولی چون این سرزمین در جای خشک و بی آب و علف واقع شده در اذهان کلمه برهوت تحت عنوان بیابان برداشت شده است. و اصطلاح بَحر با توجه به رفتار و مفهوم ذاتی آوای حرف ( ح ) در میان دو حرف ( ب ر ) یعنی زمین دارای عمق و دارای گودی. اصطلاح بُحران نیز که در مکالمات روزمره در حال استفاده می باشد یعنی مسئله ای که عمق پیدا کرده است.
با این تفسیر، اصطلاح بِِرکه نیز که در مکالمات جاری در حال استفاده می باشد با توجه به ذات رفتاری آوای حرف ( ک ) ، اینطور به نظر می رسد که بَحرکه باشد یعنی زمین دارای عمق کم یا گودال و آبگیر کوچک باشد.
یک اصطلاحی که با این تفسیر مرتبط می باشد و در زمانه ما رایج می باشد اصطلاح هِر را از بِر تشخیص دادن می باشد. که در حالت های مختلف معانی مختلف و کاربرد خودش را دارد. یعنی تر و خشک یا پستی و بلندی را از هم تشخیص دادن یا تشخیص و عدم تشخیص و تمییز عمق مفاهیم و نداشتن سواد و عدم تمییز و تفکیک سود و زیان در مسایل جاری زندگی. به گونه ای که حتی حضرت باباطاهر عریان نیز در این خصوص گفته است؛
خوشا آنانکه هر از بر ندانند
نه حرفی در نویسند و نه خوانند
به نزد آنکه جانان می پرستد
چه کفر آنجا چه ایمان می پرستند