[ویکی فقه] بَرَبَه، نام قبیله ای از ترکان سیبری غربی؛ نیز نام استپِ سیبری غربی واقع در بخش نووسیبیرسِک روسیه میان ْ۵۴ و ْ۵۷ عرض شمالی که از مغرب و مشرق به رشته تپه هایی در کرانه رودهای ایرتیش و اوب محدود است.
این استپ با مساحت ۰۰۰، ۱۱۷ کیلومتر مربع دارای منابع زیرزمینی چون نفت و گاز ، و همچنین دریاچه های بسیاری است که اغلب شورند و بزرگترینشان چانی است. زمین آن جابه جا باتلاقی است، اما مناطق حاصلخیز نیز دارد و اساساً منطقه ای خاصِ پرورش احشام با آب و هوای قاره ای سرد است. این ناحیه به دو حوضه اصلیِ نهر اُم از متفرعات ایرتیش، و حوضه دریاچه چانی تقسیم شده است.
جمعیت
پراکندگی جمعیت آن (در ۱۹۴۹، بیش از ۰۰۰، ۵۰۰ تن) یکنواخت نیست و میزان تراکم آن، که در نواحی مرکزی و جنوبی به ۶ تا ۹ تن در هر کیلومتر مربع بالغ می شود، در شمال از یک تا ۸ر۱ تن تجاوز نمی کند. اکثریت با مهاجران روس و اوکرائینی و اقلیت با تاتارهاست که برخی در زمان های اخیر از ناحیه ولگا مهاجرت کرده و برخی دیگر بومی آن سرزمین اند.
ترک های سیبری
ترک های بربه شاخه ای از قبایل معروف به ترک های سیبری اند که بر خلاف سایر قبایل به نام محل سکونتشان خوانده نمی شوند و نام قبیله خود را حفظ کرده اند. این بومی ها که روس ها آنان را تاتارها (ترک ها) ی بربه یا بربینتسی می نامند، در نزدیکی گروه های دیگر تاتار ( تاتارهای تُبُلْلی و تومَنلی ) در سیبری غربی جامعه کوچکی تشکیل داده اند که اینک رو به زوال است. طوایف عمده ترک های سیبری غربی عبارت اند از: تِرِنه ، تاری ، بربه، کُلُبو ، لونیا ، لووِی و قارغالو که در روستاهای کوچک، به طور دسته جمعی زندگی می کنند و از راه کشاورزی ، دامپروری ، ماهیگیری ، شکار و جنگلبانی امرار معاش می کنند.
منشأ قومی
...
این استپ با مساحت ۰۰۰، ۱۱۷ کیلومتر مربع دارای منابع زیرزمینی چون نفت و گاز ، و همچنین دریاچه های بسیاری است که اغلب شورند و بزرگترینشان چانی است. زمین آن جابه جا باتلاقی است، اما مناطق حاصلخیز نیز دارد و اساساً منطقه ای خاصِ پرورش احشام با آب و هوای قاره ای سرد است. این ناحیه به دو حوضه اصلیِ نهر اُم از متفرعات ایرتیش، و حوضه دریاچه چانی تقسیم شده است.
جمعیت
پراکندگی جمعیت آن (در ۱۹۴۹، بیش از ۰۰۰، ۵۰۰ تن) یکنواخت نیست و میزان تراکم آن، که در نواحی مرکزی و جنوبی به ۶ تا ۹ تن در هر کیلومتر مربع بالغ می شود، در شمال از یک تا ۸ر۱ تن تجاوز نمی کند. اکثریت با مهاجران روس و اوکرائینی و اقلیت با تاتارهاست که برخی در زمان های اخیر از ناحیه ولگا مهاجرت کرده و برخی دیگر بومی آن سرزمین اند.
ترک های سیبری
ترک های بربه شاخه ای از قبایل معروف به ترک های سیبری اند که بر خلاف سایر قبایل به نام محل سکونتشان خوانده نمی شوند و نام قبیله خود را حفظ کرده اند. این بومی ها که روس ها آنان را تاتارها (ترک ها) ی بربه یا بربینتسی می نامند، در نزدیکی گروه های دیگر تاتار ( تاتارهای تُبُلْلی و تومَنلی ) در سیبری غربی جامعه کوچکی تشکیل داده اند که اینک رو به زوال است. طوایف عمده ترک های سیبری غربی عبارت اند از: تِرِنه ، تاری ، بربه، کُلُبو ، لونیا ، لووِی و قارغالو که در روستاهای کوچک، به طور دسته جمعی زندگی می کنند و از راه کشاورزی ، دامپروری ، ماهیگیری ، شکار و جنگلبانی امرار معاش می کنند.
منشأ قومی
...
wikifeqh: قبیله_بربه