برباگه

لغت نامه دهخدا

برباگه. [ ب ِ گ ِ ] ( اِخ )دهی از دهستان باوی بخش مرکزی شهرستان اهواز در دشت واقع شده و گرم سیری است. سکنه آن 125 تن است و آب آن از چاه و محصول آنجا غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه در تابستان اتومبیل رو است. ساکنین از طایفه بگان می باشند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس