بربالانیدن

لغت نامه دهخدا

بربالانیدن. [ ب َ دَ ] ( مص مرکب ) بالانیدن. اشباب ؛ بربالانیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). رجوع به بالانیدن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس