برایان پیتر جرج سینت جان له باپتیست د لا سیل اینو ( به انگلیسی: Brian Peter George St. John le Baptiste de la Salle Eno ) [ ۲] که در زمینهٔ حرفه ای با نام برایان اینو یا به طور مختصر اینو نیز شناخته شده است[ ۳] ٬ موسیقی دان٬ تنظیم کننده٬ تهیه کننده٬ خواننده و هنرمند تجسمی انگلیسی است که به عنوان یکی از بنیان گذاران اصلی موسیقی امبینت شناخته می شود. [ ۴]
اینو در دورهٔ مقدماتی تحصیل خود در کالج شهری ایپسوییچ٬ یکی از شاگردان روی اسکات بود٬ سپس با الهام گرفتن از نقاشی ساده گرایانه به ادامهٔ تحصیل در مدرسه هنر انجمن کولچستر پرداخت. در زمان تحصیل در دورهٔ هنر این انجمن و در جلسات آموزش موسیقی که در مدرسهٔ موسیقی همجوار برگزار می شد٬ اینو در زمینهٔ نواختن و ساخت موسیقی نیز تجربیاتی کسب کرد. وی در اوایل دههٔ ۱۹۷۰ به عنوان نوازندهٔ سینث سایزر به گروه موسیقی راکسی میوزیک پیوست٬ موفقیت گروه راکسی میوزیک در زمینهٔ موسیقی گلم راک بسیار زود به دست آمد٬ ولی اینو خیلی زود از سفر کردن و همچنین کشمکش هایی که با برایان فری٬ خوانندهٔ اصلی گروه پیدا کرده بود٬ خسته شد.
موسیقی انفرادی اینو سبک های مختلف موسیقی تجربی و موسیقی امبینت را در بر گرفته است و همچنین با نوآوری در تکنیک های تهیه اثر و با تأکید بر "علم نظری در عمل"٬ به طور فوق العاده ای در شکل گیری موسیقی امبینت و موسیقی زایشی تأثیرگذار بوده است. [ ۵] وی همچنین مفهومی از موسیقی تصادفی را تا حدودی در غالب همکاری با دیگر هنرمندان موسیقی به مخاطبان ارائه داد. [ ۶] علاوه بر این اینو به عنوان یک تهیه کنندهٔ موسیقی و آلبوم موسیقی تأثیرگذار نیز به فعالیت پرداخته است. اینو در پایان دههٔ ۱۹۷۰، همکاری با رابرت فریپ در تهیهٔ آلبوم های "نو پوسی فوتینگ" و "ایونینگ استار"٬ همکاری با دیوید بویی در تهیهٔ اثری با نام "برلین تریلوژی" و مشهور کردن یک گروه موسیقی آمریکایی با نام دیوو و یک سبک تأثیر گرفته از پانک با نام نو ویو را در پروندهٔ هنری خود به ثبت رساند. او در سه آلبوم از گروه تاکینگ هدز از جمله ریمین این لایت ( ۱۹۸۰ ) به عنوان تهیه کننده و اجرا کننده٬ و در هفت آلبوم از گروه یوتو از جمله درخت جاشوا به عنوان تهیه کننده حضور داشته است. وی همچنین از میان دیگران به کار بر روی آثار هنرمندانی همچون گروه جیمز٬ لوری اندرسون٬ کلدپلی٬ پل سایمون٬ گریس جونز٬ جیمز بلیک و اسلودایو پرداخته است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاینو در دورهٔ مقدماتی تحصیل خود در کالج شهری ایپسوییچ٬ یکی از شاگردان روی اسکات بود٬ سپس با الهام گرفتن از نقاشی ساده گرایانه به ادامهٔ تحصیل در مدرسه هنر انجمن کولچستر پرداخت. در زمان تحصیل در دورهٔ هنر این انجمن و در جلسات آموزش موسیقی که در مدرسهٔ موسیقی همجوار برگزار می شد٬ اینو در زمینهٔ نواختن و ساخت موسیقی نیز تجربیاتی کسب کرد. وی در اوایل دههٔ ۱۹۷۰ به عنوان نوازندهٔ سینث سایزر به گروه موسیقی راکسی میوزیک پیوست٬ موفقیت گروه راکسی میوزیک در زمینهٔ موسیقی گلم راک بسیار زود به دست آمد٬ ولی اینو خیلی زود از سفر کردن و همچنین کشمکش هایی که با برایان فری٬ خوانندهٔ اصلی گروه پیدا کرده بود٬ خسته شد.
موسیقی انفرادی اینو سبک های مختلف موسیقی تجربی و موسیقی امبینت را در بر گرفته است و همچنین با نوآوری در تکنیک های تهیه اثر و با تأکید بر "علم نظری در عمل"٬ به طور فوق العاده ای در شکل گیری موسیقی امبینت و موسیقی زایشی تأثیرگذار بوده است. [ ۵] وی همچنین مفهومی از موسیقی تصادفی را تا حدودی در غالب همکاری با دیگر هنرمندان موسیقی به مخاطبان ارائه داد. [ ۶] علاوه بر این اینو به عنوان یک تهیه کنندهٔ موسیقی و آلبوم موسیقی تأثیرگذار نیز به فعالیت پرداخته است. اینو در پایان دههٔ ۱۹۷۰، همکاری با رابرت فریپ در تهیهٔ آلبوم های "نو پوسی فوتینگ" و "ایونینگ استار"٬ همکاری با دیوید بویی در تهیهٔ اثری با نام "برلین تریلوژی" و مشهور کردن یک گروه موسیقی آمریکایی با نام دیوو و یک سبک تأثیر گرفته از پانک با نام نو ویو را در پروندهٔ هنری خود به ثبت رساند. او در سه آلبوم از گروه تاکینگ هدز از جمله ریمین این لایت ( ۱۹۸۰ ) به عنوان تهیه کننده و اجرا کننده٬ و در هفت آلبوم از گروه یوتو از جمله درخت جاشوا به عنوان تهیه کننده حضور داشته است. وی همچنین از میان دیگران به کار بر روی آثار هنرمندانی همچون گروه جیمز٬ لوری اندرسون٬ کلدپلی٬ پل سایمون٬ گریس جونز٬ جیمز بلیک و اسلودایو پرداخته است.
wiki: برایان اینو