براون، کارل (۱۸۵۰ـ۱۹۱۸)(Braun, Karl)
فیزیک دان آلمانی. به سبب فعالیت هایش در زمینۀ تلگراف بی سیم، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۰۹ دست یافت. این جایزه را او و گولیِلمو مارکونی مشترکاً دریافت کردند. براون یکسوسازی بلوری را، که در رادیوهای اولیه به کار می رفت، کشف، و دستگاه نوسان نما یا اُسیلوسکوپ را اختراع کرد (۱۸۹۵). در فولدا، واقع در هسه، زاده شد و در ماربورگ و برلین درس خواند. در برخی از دانشگاه های آلمان سمت دانشگاهی داشت. در مقام استاد دانشگاه، و از ۱۸۹۵ به بعد، در مقام مدیر مؤسسۀ فیزیک در استراسبورگ به کار پرداخت. او ضمن تلاش برای افزودن به برد فرستنده های رادیویی و رساندن این برد به بیش از ۱۵ کیلومتر، دستگاهی طراحی کرد که در آن توان گسیل شده از فرستنده به صورت مغناطیسی و با استفاده از القایش الکترومغناطیسی با مدار آنتن جفت می شد. او این اختراع را در ۱۸۹۹ به ثبت رساند و اصل جفت شدگی مغناطیسی از آن زمان به بعد، در همۀ دستگاه های فرستندۀ مشابه به کار گرفته شده است. براون مدتی بعد، آنتن جهت دار را ساخت. در ۱۸۷۴، کشف کرد که سولفید بعضی از فلزهای معدنی برق را فقط در یک جهت از خود عبور می دهند. این مواد را بعدها در گیرنده های بلوری رادیو به کار گرفتند و چندی بعد، مدارهای لامپیجای آن ها را گرفتند. نوسان نمای براون دراصل نوعی تغییر در لامپ پرتو کاتُدیبود. این دستگاه سنجش افزاری آزمایشگاهی برای جریان های متناوب پُربسامد بود و نمونۀ اولیۀ دستگاه تلویزیون و لامپ نمایشگر رادار محسوب می شود.
فیزیک دان آلمانی. به سبب فعالیت هایش در زمینۀ تلگراف بی سیم، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۰۹ دست یافت. این جایزه را او و گولیِلمو مارکونی مشترکاً دریافت کردند. براون یکسوسازی بلوری را، که در رادیوهای اولیه به کار می رفت، کشف، و دستگاه نوسان نما یا اُسیلوسکوپ را اختراع کرد (۱۸۹۵). در فولدا، واقع در هسه، زاده شد و در ماربورگ و برلین درس خواند. در برخی از دانشگاه های آلمان سمت دانشگاهی داشت. در مقام استاد دانشگاه، و از ۱۸۹۵ به بعد، در مقام مدیر مؤسسۀ فیزیک در استراسبورگ به کار پرداخت. او ضمن تلاش برای افزودن به برد فرستنده های رادیویی و رساندن این برد به بیش از ۱۵ کیلومتر، دستگاهی طراحی کرد که در آن توان گسیل شده از فرستنده به صورت مغناطیسی و با استفاده از القایش الکترومغناطیسی با مدار آنتن جفت می شد. او این اختراع را در ۱۸۹۹ به ثبت رساند و اصل جفت شدگی مغناطیسی از آن زمان به بعد، در همۀ دستگاه های فرستندۀ مشابه به کار گرفته شده است. براون مدتی بعد، آنتن جهت دار را ساخت. در ۱۸۷۴، کشف کرد که سولفید بعضی از فلزهای معدنی برق را فقط در یک جهت از خود عبور می دهند. این مواد را بعدها در گیرنده های بلوری رادیو به کار گرفتند و چندی بعد، مدارهای لامپیجای آن ها را گرفتند. نوسان نمای براون دراصل نوعی تغییر در لامپ پرتو کاتُدیبود. این دستگاه سنجش افزاری آزمایشگاهی برای جریان های متناوب پُربسامد بود و نمونۀ اولیۀ دستگاه تلویزیون و لامپ نمایشگر رادار محسوب می شود.
wikijoo: براون،_کارل_(۱۸۵۰ـ۱۹۱۸)