براورد نقطه ای

برآورد نقطه ای. در آمار، برآورد نقطه ای ( به انگلیسی: Point estimation ) شامل استفاده از داده های نمونه برای محاسبه یک مقدار واحد است ( به عنوان تخمین نقطه ای نیز شناخته می شود، زیرا نقطه ای را در فضای پارامتری مشخص می کند ) که به عنوان «بهترین حدس» یا «بهترین برآورد» یک ناشناخته از پارامتر جمعیت ( به عنوان مثال، میانگین جمعیت ) عمل می کند. به بیان رسمی تر، استفاده از یک برآوردگر نقطه ای برای داده ها برای به دست آوردن یک برآورد نقطه ای است.
برآورد نقطه ای را می توان با تخمین بازه ای مقایسه کرد: چنین برآوردهای بازه ای معمولاً یا بازه اطمینان هستند، در مورد استنتاج فراوانی گرایانه، یا بازه معتبر دربارهٔ استنتاج بیزی. به طور کلی تر، یک برآوردگر نقطه ای را می توان در برابر یک برآوردگر مجموعه قرار داد. نمونه هایی با منطقه اطمینان یا مجموعه های معتبر آورده شده است. یک برآوردگر نقطه ای را نیز می توان با برآوردگر توزیع مقایسه کرد. نمونه هایی با توزیع اطمینان، برآوردگرهای تصادفی، و پسین های بیزی آورده شده است.