بْراهْمَنَه ها ( سانسکریت: ब्राह्मणम् ) بخشی از ادبیات هندویی شروتی هستند و تفسیرهایی بر چهار ودا را تشکیل می دهند که جزئیات اجرای صحیح آیین ها در آن ها توضیح داده شده است. براهمنه ها مجموعه نوشته های پرحجمی است که در مدتی طولانی ( ۸۰۰ تا ۳۰۰ ق. م ) به هر یک از وِداهای چهارگانه ضمیمه گردیده است، از این رو جزء متون ودایی ( در معنای عام کلمه ) به شمار می رود. رگ وده دارای دو براهمنه و یجوروده، سامه وده، واتهروه وده به ترتیب دارای دو، هشت و یک براهمنه اند.
براهمنه ها، چنان که نامیده شده اند، برای راهنمایی برهمنان در انجام صحیح مناسک و آیین های نیایشی فراهم آمده است. در این متون با شرح و تفصیل فراوان به جزئیات مربوط به این مناسک پرداخته و معانی رمزی آن ها را توضیح داده اند.
علاوه براین، در براهمنه ها، که در میان متون غیر شعری سانسکریت قدیمی ترین به شمار می آید، نمونه های چکیده واری از اساطیر متون بعدی هندویی ( مانند پورانه ها ) به چشم می خورد که همین ها بعداً گسترش یافته اند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبراهمنه ها، چنان که نامیده شده اند، برای راهنمایی برهمنان در انجام صحیح مناسک و آیین های نیایشی فراهم آمده است. در این متون با شرح و تفصیل فراوان به جزئیات مربوط به این مناسک پرداخته و معانی رمزی آن ها را توضیح داده اند.
علاوه براین، در براهمنه ها، که در میان متون غیر شعری سانسکریت قدیمی ترین به شمار می آید، نمونه های چکیده واری از اساطیر متون بعدی هندویی ( مانند پورانه ها ) به چشم می خورد که همین ها بعداً گسترش یافته اند.
wiki: براهمنه ها