براه رفتن با کسی

براه رفتن با کسی ؛ مسافرت کردن با او. همسفر شدن با وی. همراهی کردن او را در راه :
چو برداشت زآنجا جهاندار شاه
جوانان برفتند با او براه.
فردوسی.
- || کنار آمدن با وی. موافق شدن با او.