براه داشتن

لغت نامه دهخدا

براه داشتن. [ ب ِ ت َ ] ( مص مرکب ) ( از: ب + راه + داشتن )کنایه از ترصد و انتظار ورود چیزی داشتن و این در بیت نظامی واقع است لیکن اکثر بدین معنی چشم براه داشتن مستعمل میشود نه تنها «براه داشتن ». ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

کنایه از ترصد و انتظار و رود چیزی داشتن و این در بیت نظامی واقع است لیکن اکثر بدینمعنی چشم براه داشتن مستعمل میشود نه تنها ( براه داشتن ) .

پیشنهاد کاربران

براه داشتن ؛ بکار بردن. بخرج دادن. ورزیدن :
تعصب چه باشد که این رسم و راه
ندارند آنجا زنان هم براه.
کمال الدین اسماعیل ( از آنندراج ) .

بپرس