برانگیزاندن

لغت نامه دهخدا

برانگیزاندن. [ ب َ اَدَ ] ( مص مرکب ) واداشتن. برانگیختن. برانگیزانیدن. انگیزاندن. رجوع به برانگیختن و برانگیزانیدن شود.

وا داشتن بر انگیختن بر انگیزانیدن .

ferment (فعل)

ترش شدن، تهییج کردن، ور امدن، مخمرشدن، برانگیزاندن

خمیرة

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید