مارلون براندو در اینک آخرالزمان
مارلون براندو در پدرخوانده
براندو، مارلون (۱۹۲۴ـ۲۰۰۴)(Brando, Marlon)
براندو، مارلون
بازیگر امریکایی. از بزرگ ترین اساتید بازیگریِ متد که زیرلبی سخن می گفت و بر پردۀ سینما و بر صحنۀ تئاتر هردو حضوری قوی داشت. برای بازی در دو فیلمِ در بارانداز(۱۹۵۴) و پدرخوانده (۱۹۷۲) برندۀ جایزۀ اسکار بهترین بازیگر شد، ولی در اعتراض به شیوۀ نمایش سرخ پوستان امریکا در فیلم های هالیوود، جایزۀ دوم را رد کرد. سربازهای یک چشم (۱۹۶۱)، یگانۀ فیلم او در مقام کارگردان، وسترنی غریب با وجوه روان شناختی بود. برای ساخت این فیلم در ۱۹۵۹، شرکت پنه بار پروداکشنز، را تأسیس کرد. مارلون براندو در اومهای نبراسکا، به دنیا آمد و کارش را در نیویورک آغاز کرد. نخستین نمایشی که بازی کرد، من ماما را به یاد دارم (۱۹۴۴)، در برادوی بود. با بازی در نمایش اتوبوسی به نام هوس (۱۹۴۷) به شهرت رسید و مایۀ شگفتی منتقدان شد و در شیوۀ فهم این اثر، تأثیر شگرفی گذاشت. از دیگر فیلم های اوست: مردان (۱۹۵۰)، اتوبوسی به نام هوس (۱۹۵۱)، وحشی (۱۹۵۴)، آخرین تانگو در پاریس (۱۹۷۳)،اینک آخرالزمان (۱۹۷۹)، دانشجوی سال اول (۱۹۹۰)، و دون خوان دو مارکو(۱۹۹۵). تأثیر مارلون براندو بر بسیاری از بازیگران پس از خود، ازجمله رابرت دِنیرو، مشهود است.
wikijoo: براندو،_مارلون_(۱۹۲۴ـ۲۰۰۴)