براغیث

لغت نامه دهخدا

براغیث. [ ب َ ] ( ع اِ ) ج ِ بُرْغوث. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). ج ِ بُرْغورث ، بمعنی کیک. ( آنندراج ). رجوع به برغوث شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع برغوث کیکها ککها .

پیشنهاد کاربران

بپرس