براستک. [ ب ِ ت َ ] ( اِ مرکب ) ( از: ب + راست + -َک ) براسته. سمیط، آجر که بعض آن بر روی بعض دیگر قائم باشد ابوعبیده گوید همان است که بفارسی آنرا براستق گویند. ( تاج العروس ). مؤلف در یادداشتی نویسد: شاید براستک همان است که امروز آنرا تیغه ( دیوار تیغه ای ) مینامند. و رجوع به براسته شود.
