برازوئید

لغت نامه دهخدا

برازوئید. [ ب ِ زُ ] ( فرانسوی ، اِ ) انبطرون . ( یادداشت مؤلف ). الشبیه بالکراث. نوعی گیاه است که بر روی سنگهای کناره دریا می روید. رجوع به انبطرون شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس