برادری کردن. [ ب َ دَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) همچون برادر با دیگری رفتار کردن. اخوت نمودن. ( فرهنگ فارسی معین ). اخوت کردن و محبت اخوت با کسی معمول داشتن. ( از ناظم الاطباء ). || به مساوات عمل کردن. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱- همچون برادر با دیگری رفتار کردن اخوت نمودن . ۲- بمساوات عمل کردن. همچون برادر با دیگری رفتار کردن اخوت نمودن .
