برادرزادۀ رامو (Le Neveu de Rameau)
داستانی طنزآمیز از دنی دیدرو، به زبان فرانسه، نوشته شده در ۱۷۶۲، تجدیدنظرشده در ۱۷۷۳ یا ۱۷۷۴. دیدرو این اثر را که حاوی انتقادات گزنده اش از «آدم های پست و فضول» دورۀ اوست، هرگز به چاپ نرساند. برادرزادۀ رامو گفت وشنودی است میان فیلسوف، خود دیدرو، و مردی کولی صفت به نام ژان فرانسوا رامو، برادرزادۀ سازندۀ آهنگ هند خودآرا. رامو، شخصیتی واقعی است و گویا به واقع نیز با دیدرو دیدارهایی داشته است. این اثر در نخستین چاپ مجموعۀ آثار دیدرو (۱۷۹۸) ناشناخته بود. گوته ترجمه ای آلمانی از آن منتشر کرد (۱۸۰۵) و سپس چاپ فرانسوی آن، ترجمه شده از روی متن آلمانی، در ۱۸۲۳ منتشر شد. متن اصلی مفقود بود تا آن که در ۱۸۹۰ کتابدار کمدی فرانسز چرک نویسی از آن را در بساط یک دست فروش یافت و پیراست و به چاپ رساند.