برادران کارامازوف

بَرادرانِ کارامازوف (Brothers Karamazov)
رمانی از فئودور داستایوسکی، به زبان روسی، منتشرشده در ۱۸۷۹ـ۱۸۸۰. برادران کارامازوف، آخرین رمان داستایفسکی و به اعتباری شاهکار او است. رمان حول چهار شخصیت اصلی می چرخد: فئودور کارامازوف سالخورده و سه فرزند او، دوتا مشروع و دیگری نامشروع: میتیا که افسر ارتش است، با امیال متضاد، ایوان با افکار کلبی مسلکانه و نیهیلیستی، و سمردیاکوف نامشروع و هرزه خو که درواقع پیش خدمت خانه است. آلیوشای نیک خو و مذهبی، برادر دیگر، تماشاگری بیش نیست. سه برادر نفرتی کشنده به پدر خود دارند. سمردیاکوف که به قصد ایوان پی برده، پدر را می کشد، اما برخلاف همۀ محاسبات، این میتیا است که محکوم می شود چون شواهد علیه اوست. سمردیاکوف در واپسین لحظات پیش از دیوانگی می کوشد برای نجات میتیا به قتل اعتراف کند، اما دیر شده و میتیا به سیبری تبعید شده است. رمان، بی آن که سرنوشت شخصیت ها را تا به آخر پیش ببرد، در همین جا و به یک باره تمام می شود. برادران کارامازوف یکی از نافذترین و تحلیلی ترین رمان های قرن ۱۹ است. اروپای قرن ۱۹ این رمان را چونان دستاوردی دربارۀ اعماق روح انسان اروپایی پذیرفت. از نیچه گرفته تا فروید، نویسندگان و فیلسوفان بسیاری از این رمان تأثیر پذیرفته اند.