برادران رایت ( به انگلیسی: Wright brothers ) اُرویل ( Orville ) متولد ۱۹ اوت ۱۸۷۱ - درگذشته در ۳۰ ژانویه ۱۹۴۸ و ویلبر رایت ( Wilbur ) متولد ۱۶ آوریل ۱۸۶۷ - درگذشته در ۳۰ می ۱۹۱۲ ( میلادی ) دو برادر آمریکایی اهل اوهایو بودند که به خاطر اختراع اولین هواپیمای قابل کنترل موتوردار و سنگین تر از هوا در تاریخ ۱۷ دسامبر ۱۹۰۳ ( میلادی ) مشهور شدند.
آنها سال ها بر روی گلایدرها و وسایل نقلیه مشابه قبل از نخستین پروازشان کار می کردند. آن ها همچنین بخاطر ابداع اولین روش منطقی برای هدایت هواپیما شهرت دارند.
در سال های ۱۹۰۴–۱۹۰۵، برادران رایت ماشین پرنده خود را برای انجام پروازهای طولانی تر و آیرودینامیک تر با پرنده رایت ۲ توسعه دادند و به دنبال آن اولین هواپیمای واقعاً عملی با بال ثابت، پرنده رایت ۳ ساخته شد. پیشرفت این برادران ایجاد یک سیستم کنترل سه محوره بود که خلبان را قادر می ساخت تا هواپیما را به طور مؤثر هدایت کند و تعادل آن را حفظ کند. [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] این روش برای همه نوع هواپیماهای بال ثابت استاندارد باقی ماند. از ابتدای کار هوانوردی، ویلبر و اورویل بر توسعه یک روش قابل اعتماد برای کنترل خلبان به عنوان کلید حل «مشکل پرواز» تمرکز کردند. این رویکرد به طور قابل توجهی با سایر آزمایشگران آن زمان که تأکید بیشتری بر توسعه موتورهای قدرتمند داشتند، متفاوت بود. رایت ها با استفاده از یک تونل باد کوچک خانگی، داده های دقیق تری را از قبل جمع آوری کردند که آنها را قادر ساخت بال ها و ملخ های کارآمدتری طراحی کنند. اولبن اختراع آنان ماشین پرنده نبود، بلکه یک سیستم کنترل آیرودینامیکی است که سطوح ماشین پرنده را کنترل کند. [ ۶]
برادران مهارت های مکانیکی ضروری برای موفقیت خود را با سال ها کار در مغازه خود در دیتون اوهایو با ماشین های چاپ، دوچرخه، موتور و سایر ماشین آلات به دست آوردند. کار آنها با دوچرخه، به ویژه، بر این باور آنها تأثیر گذاشت که یک وسیله نقلیه ناپایدار مانند ماشین پرنده را می توان با تمرین کنترل و متعادل کرد. همچنین مهارت های خود را به عنوان خلبان توسعه دادند. کارمند فروشگاه آنها چارلز تیلور، بخش مهمی از تیم شد و اولین موتور هواپیمای خود را با همکاری نزدیک با برادران ساخت. [ ۷]
وضعیت برادران رایت به عنوان مخترعان هواپیما مورد ادعای متقابل طرفین مختلف قرار گرفته است. بحث و جدل های زیادی بر سر بسیاری از ادعاهای رقیب هوانوردان اولیه وجود دارد. ادوارد روچ، مورخ پارک تاریخی ملی میراث هوانوردی دیتون، استدلال می کند که آنها مهندسان خودآموخته ای بودند که می توانستند یک شرکت کوچک را اداره کنند، اما مهارت ها یا خلق و خوی تجاری برای تسلط بر صنعت هوانوردی رو به رشد را نداشتند. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآنها سال ها بر روی گلایدرها و وسایل نقلیه مشابه قبل از نخستین پروازشان کار می کردند. آن ها همچنین بخاطر ابداع اولین روش منطقی برای هدایت هواپیما شهرت دارند.
در سال های ۱۹۰۴–۱۹۰۵، برادران رایت ماشین پرنده خود را برای انجام پروازهای طولانی تر و آیرودینامیک تر با پرنده رایت ۲ توسعه دادند و به دنبال آن اولین هواپیمای واقعاً عملی با بال ثابت، پرنده رایت ۳ ساخته شد. پیشرفت این برادران ایجاد یک سیستم کنترل سه محوره بود که خلبان را قادر می ساخت تا هواپیما را به طور مؤثر هدایت کند و تعادل آن را حفظ کند. [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] این روش برای همه نوع هواپیماهای بال ثابت استاندارد باقی ماند. از ابتدای کار هوانوردی، ویلبر و اورویل بر توسعه یک روش قابل اعتماد برای کنترل خلبان به عنوان کلید حل «مشکل پرواز» تمرکز کردند. این رویکرد به طور قابل توجهی با سایر آزمایشگران آن زمان که تأکید بیشتری بر توسعه موتورهای قدرتمند داشتند، متفاوت بود. رایت ها با استفاده از یک تونل باد کوچک خانگی، داده های دقیق تری را از قبل جمع آوری کردند که آنها را قادر ساخت بال ها و ملخ های کارآمدتری طراحی کنند. اولبن اختراع آنان ماشین پرنده نبود، بلکه یک سیستم کنترل آیرودینامیکی است که سطوح ماشین پرنده را کنترل کند. [ ۶]
برادران مهارت های مکانیکی ضروری برای موفقیت خود را با سال ها کار در مغازه خود در دیتون اوهایو با ماشین های چاپ، دوچرخه، موتور و سایر ماشین آلات به دست آوردند. کار آنها با دوچرخه، به ویژه، بر این باور آنها تأثیر گذاشت که یک وسیله نقلیه ناپایدار مانند ماشین پرنده را می توان با تمرین کنترل و متعادل کرد. همچنین مهارت های خود را به عنوان خلبان توسعه دادند. کارمند فروشگاه آنها چارلز تیلور، بخش مهمی از تیم شد و اولین موتور هواپیمای خود را با همکاری نزدیک با برادران ساخت. [ ۷]
وضعیت برادران رایت به عنوان مخترعان هواپیما مورد ادعای متقابل طرفین مختلف قرار گرفته است. بحث و جدل های زیادی بر سر بسیاری از ادعاهای رقیب هوانوردان اولیه وجود دارد. ادوارد روچ، مورخ پارک تاریخی ملی میراث هوانوردی دیتون، استدلال می کند که آنها مهندسان خودآموخته ای بودند که می توانستند یک شرکت کوچک را اداره کنند، اما مهارت ها یا خلق و خوی تجاری برای تسلط بر صنعت هوانوردی رو به رشد را نداشتند. [ ۸]
wiki: برادران رایت