برابری فرصت

عادلانه ( شایسته سالاری ) در تضاد نیست. بر اساس برابری فرصت شهروندان می بایست تحت شرایطی برابر با هم به رقابت ( سیاسی و اقتصادی ) بپردازند. برابری فرصت ناشی از یکسان برخورد کردن با همهٔ مردم، فارغ از موانع یا تعصبات یا ترجیحات مصنوعی است، مگر وقتی که تمایزهای خاصی را بتوان صریحاً توجیه کرد. هدف از این مفهوم غالباً پیچیده و مورد مناقشه این است که مشاغل مهم باید به «شایسته ترین ها» تخصیص یابند - کسانی که احتمالاً قابل ترین ها در انجام یک وظیفهٔ خاص باشند - و نه به کسانی که به دلایل تصادفی یا بیربط مثل وضعیت خانوادگی یا دوستان، دین، جنسیت، قومیت، خویشاوندسالاری نژاد، طبقه، سن، هویت یا گرایش جنسی آن را به دست می آورند.