برائل

لغت نامه دهخدا

برائل. [ ب ُ ءِ ] ( ع اِ ) موی گردن خروس. ( آنندراج ). پرهای گرداگرد گردن مرغ یا خاص است به یال شوات. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). برائلی. ( منتهی الارب ).
- ابوبرائل ؛ خروس. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
- برائل الارض ؛ گیاه زمین. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

موی گردن خروس پر های گرداگرد گردن مرغ یا خاص است به یال شوات .

پیشنهاد کاربران

بپرس