برچکیدن. [ ب َ چ َ / چ ِ دَ ] ( مص مرکب ) چکیدن : چو گودرز پیش تهمتن رسیدسرشکش ز مژگان برخ برچکید.فردوسی.یکی قطره ای بر کفم برچکیدکف دست من گشت چون کوثری.منوچهری.رجوع به چکیدن شود.