برقاعده. [ ب َ ع ِ دَ / دِ ] ( ق مرکب ) قاعدةً. برحساب. موافق قاعده و قانون. ( ناظم الاطباء ): کار وی را بصلح یا بجنگ برقاعده راست بداریم. ( تاریخ بیهقی ).
