بر فسان خوردن

لغت نامه دهخدا

بر فسان خوردن. [ ب َ ف َ خوَرْ /خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) خوردن به سنگ فسان یعنی سنگی که با آن شمشیر و کارد و جز آن تیز کنند. مجازاً، تیزشدن تیغ و خنجر و امثال آن. ( آنندراج ) :
نی تند گردد آن و نه این سوده میشود
هرچند تیغ مهر خورد بر فسان برف.
محمد سعید اشرف ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

خوردن به سنگ فسان یعنی سنگی که با آن شمشیر و کارد و جز آن نیز کنند مجازا تیز شدن تیغ و خنجر و امثال آن .

پیشنهاد کاربران

بپرس