بر سودن

لغت نامه دهخدا

برسودن. [ ب َ دَ ] ( مص مرکب ) سودن :
کجا آنکه برسود تاجش بابر
کجا آنکه بودی شکارش هزبر.
فردوسی.
و رجوع به سودن شود.

فرهنگ فارسی

سودن .

پیشنهاد کاربران

بپرس