بر زبان بودن

بر زبان بودن �کسی � ؛ مورد محبت زبانی بودن. مقابل در دل جای داشتن :
نه خلاف عهد کردم که حدیث جز تو گفتم
همه بر سر زبانند و تو در میان جانی.
سعدی.