برحکم. [ ب َ ح ُ ] ( حرف اضافه مرکب ) ( از:بر + حکم ) موافق. برحسب : و هر روز بر حکم عادت بخدمت رفتمی. ( تاریخ بیهقی ). در باب امیر محمدچه احتیاط کرد بر حکم فرمان عالی. ( تاریخ بیهقی ).
