( برآماسیدن ) برآماسیدن. [ ب َ دَ ] ( مص مرکب ) آماسیدن. تورم. ( المصادر زوزنی ). انتفاخ. منتفخ گردیدن. احطوطاء. ( یادداشت مؤلف ). ورم کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) : می خورم تا چو نار بشکافم می خورم تا چو خی برآماسم.ابوشکور.بقول ماه دی آبی که ساکن باشد و لاغرنیاساید شب و روز و برآماسد چو سندانها.ناصرخسرو.برطمة؛ برآماسیدن از خشم. ( منتهی الارب ). رجوع به آماسیدن شود.