برافکنده. [ ب َ اَ ک َ دَ/ دِ ] ( ن مف مرکب ) انداخته. افکنده. || بندکرده. || فروهشته. || بالازده. || خراب و منهدم. مضمحل. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به برافکندن و افکنده در همین لغت نامه شود.
